ΚΕΙΜΕΝΟ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
- Κείμενο 1: Haugen, E. 1972. Dialect, language, nation. Στο Sociolinguistics: Selected Readings, επιμ. J. B. Pride & J. Holmes.
- Κείμενο 2: Hudson, R. A. 1980. Sociolinguistics. Cambridge: Cambridge University Press
- Κείμενο 3: Hudson, R. A. 1980. Sociolinguistics. Cambridge: Cambridge University Press.
- Κείμενο 4: Haugen, E. 1972. Dialect, language, nation. Στο Sociolinguistics: Selected Readings, επιμ. J. B. Pride & J. Holmes, 97-111.
- Κείμενο 5: Haugen, E. 1972. Dialect, language, nation. Στο Sociolinguistics: Selected Readings, επιμ. J. B. Pride & J. Holmes.
- Κείμενο 6: Hudson, R. A. 1980. Sociolinguistics. Cambridge: Cambridge University Press.
- Κείμενο 7: Haugen, E. 1972. Dialect, language, nation. Στο Sociolinguistics: Selected Readings, επιμ. J. B. Pride & J. Holmes, 97-111. Λονδίνο: Penguin Books, σελ. 103.
- Κείμενο 8: Saussure, F. de. [1916] 1979. Mαθήματα γενικής γλωσσολογίας. Μτφρ. Φ. Δ. Aποστολόπουλος.
- Κείμενο 9: Petyt, K. M. 1980. The Study of Dialect: An Introduction to Dialectology. Κεφ.1, Language, dialect and accent. Λονδίνο: André Deutsch, σελ. 13.
- Κείμενο 10: Petyt, K. M. 1980. The Study of Dialect: An Introduction to Dialectology. Κεφ.1, Language, dialect and accent. Λονδίνο: André Deutsch, σελ. 13.
- Κείμενο 11: Petyt, K. M. 1980. The Study of Dialect: An Introduction to Dialectology. Λονδίνο: André Deutsch, σελ. 15.
- Κείμενο 12: Chambers, J. K. & P. Trudgill. 1984-5. Διάλεκτος και γλώσσα. Μτφρ. A. Σακελλαρίου.
- Κείμενο 13: Chambers, J. K. & P. Trudgill. 1984-5. Διάλεκτος και γλώσσα. Μτφρ. A. Σακελλαρίου. Γλώσσα 7:52-61.
- Κείμενο 14: Saussure, F. de. [1916] 1979. Mαθήματα γενικής γλωσσολογίας. Μτφρ. Φ. Δ. Aποστολόπουλος.
- Κείμενο 15: Saussure, F. de. [1916] 1979. Mαθήματα γενικής γλωσσολογίας. Μτφρ. Φ. Δ. Aποστολόπουλος.
- Κείμενο 16: Haugen, E. 1972. Dialect, language, nation. Στο Sociolinguistics: Selected Readings, επιμ. J. B. Pride & J. Holmes, 97-111. Λονδίνο: Penguin Books, σελ. 104-105.
- Κείμενο 17: Chambers, J. K. & P. Trudgill. 1984-5. Διάλεκτος και γλώσσα. Μτφρ. A. Σακελλαρίου. Γλώσσα 7:52-61, σελ. 59-61.
- Κείμενο 18: Petyt, K. M. 1980. The Study of Dialect: An Introduction to Dialectology.
- Κείμενο 19: Hudson, R. A. 1980. Sociolinguistics. Cambridge: Cambridge University Press.
- Κείμενο 20: Holmes, J. 1992. An Introduction to Sociolinguistics. Λονδίνο & N. Yόρκη: Longman, σελ. 143-144.
- Κείμενο 21: Holmes, J. 1992. An Introduction to Sociolinguistics. Λονδίνο & N. Yόρκη: Longman, σελ. 146-147.
- Κείμενο 22: Andersson, L. G. & P. Trudgill 1990. Bad Language. Λονδίνο: Penguin Books, σελ. 167-169.
- Κείμενο 23: Andersson, L. G. & P. Trudgill 1990. Bad Language.
- Κείμενο 24: Saussure, F. de. [1916] 1979. Mαθήματα γενικής γλωσσολογίας. Μτφρ. Φ. Δ. Aποστολόπουλος.
- ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Εγκυκλοπαιδικός Οδηγός
Γλώσσα και διάλεκτος [Α8]
Ρέα Δελβερούδη (2001)
Κείμενο 9: Petyt, K. M. 1980. The Study of Dialect: An Introduction to Dialectology. Κεφ.1, Language, dialect and accent. Λονδίνο: André Deutsch, σελ. 13, © André Deutsch.
[…] Πολλοί άνθρωποι θεωρούν πως το ουσιώδες κριτήριο είναι αυτό της αμοιβαίας κατανοησιμότητας: οι διάλεκτοι είναι διαφορετικές αλλά αμοιβαία κατανοητές μορφές ομιλίας. Έτσι, αν δυο ομιλητές μπορούν να καταλάβουν ο ένας τον άλλον, παρά την ύπαρξη κάποιων παρατηρήσιμων διαφορών στην ομιλία τους, θεωρούνται πως χρησιμοποιούν διαφορετικές διαλέκτους· αν δυο ομιλητές δεν μπορούν να καταλάβουν ο ένας τον άλλον, μιλούν διαφορετικές γλώσσες. Σε πρώτη ματιά, αυτό φαίνεται να απηχεί τη διάκριση που ενστικτωδώς νιώθουμε ανάμεσα σε διάλεκτο και γλώσσα: ένας Geordie, ένας Κόκνεϊ και ένας από την Κορνουάλη προφανώς μιλούν διαφορετικά, αλλά μπορούν να καταλάβουν στο μεγαλύτερο μέρος ο ένας τον άλλο, άρα λέμε ότι μιλούν διαφορετικές διαλέκτους της ίδιας γλώσσας· αλλά ένας Άγγλος και ένας Γερμανός δεν μπορούν να καταλάβουν ο ένας τον άλλον, άρα λέμε ότι μιλούν διαφορετικές γλώσσες. Ένας Βρετανός και ένας Αμερικανός μπορούν να καταλάβουν ο ένας τον άλλον, άρα λέμε ότι μιλούν και οι δύο αγγλικά, κ.ο.κ.
Αλλά υπάρχουν δυσκολίες με αυτό το κριτήριο. Το ζήτημα της αμοιβαίας κατανοησιμότητας δεν είναι της μορφής "όλα ή τίποτα": υπάρχουν βαθμοί κατανόησης ανάμεσα σε ομιλητές. Κάποιος από το Λάνκαστερ και κάποιος από το Γιόρκσαϊρ ίσως να μπορούν να καταλάβουν ο ένας τον άλλον σε μεγάλο βαθμό, ενώ ένας Geordie και ένας από την Κορνουάλη ίσως κάποιες στιγμές να αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Ακόμα, η κατανοησιμότητα μπορεί να μην είναι η ίδια προς κάθε κατεύθυνση: ένας Geordie μπορεί ίσως να καταλαβαίνει τέλεια έναν ομιλητή της πρότυπης αγγλικής, ενώ ο τελευταίος μπορεί συχνά να έχει πρόβλημα να παρακολουθεί τον πρώτο […].
