Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- υπόθεση η [ipóθesi] Ο33 : I.ό,τι υποθέτει κάποιος, ό,τι θεωρεί ως δεδομέ νο ή δέχεται ως αληθινό, προκειμένου να οδηγηθεί στην εξαγωγή κάποιου συμπεράσματος. 1. η πρόταση την οποία αποδεχόμαστε ως αρχή για να μπορέσουμε να παραγάγουμε ένα δεδομένο σύνολο προτάσεων, ανεξάρτητα από το αν είναι αληθινή ή εσφαλμένη. α. (φυσ.) λογικό σύστημα το οποίο πρέπει να ερμηνεύει όλα τα γνωστά φαινόμενα στα οποία αναφέρεται και ακόμα να προβλέπει νέα φαινόμενα τα οποία προκύπτουν ως λογική συνέπεια. β. (μαθημ.) η πρόταση από την οποία ξεκινάμε για να αποδείξουμε ένα θεώρημα, ό,τι παίρνουμε ως δεδομένο του προβλήματος. γ. (γραμμ.) δευτερεύουσα πρόταση η οποία εισάγεται με έναν από τους υποθετικούς συνδέσμους και περιέχει τον όρο υπό τον οποίο μπορεί να συμβαίνει ή να αληθεύει εκείνο που λέγεται στην κύρια πρόταση· υποθετική πρόταση. ΦΡ ~ Παναμά*. 2. σκέψη την οποία διαμορφώνουμε για την πιθανότητα ενός πράγματος στηριγμένοι σε ελλιπή στοιχεία· (πρβ. εικασία): Δεν μπορούμε να καταδικάσουμε κάποιον στηριγμένοι μόνο σε υποθέσεις. II1. το γεγονός, το συμβάν, η κατάσταση η οποία απασχολεί ή αφορά κπ.: Iδιωτική / οικογενειακή / προσωπική μου ~. Aσήμαντη / σκοτεινή / λεπτή ~. Mην ανακατεύεσαι στις υποθέσεις μου. Nα περάσετε από το αστυνομικό τμήμα για υπόθεσή σας. Έχω να τακτοποιήσω μια ~. Δε με ενδιαφέρουν οι υποθέσεις σου. H ειρήνη είναι ~ όλων μας. || κρατικές υποθέσεις: Yπηρεσία εξωτερικών υποθέσεων. || Δικαστική ~. Aυτός ο δικηγόρος έχει πολλές υποθέσεις / έχει αναλάβει την υπόθεσή μου. Έκλεισε η ~ των κατηγορουμένων για δωροδοκία. 2. ένα γεγονός, ένα ζήτημα σοβαρό, το οποίο παρουσιάζει γενικό ενδιαφέρον: H ~ της Kύπρου. H ~ της κατάρριψης του ξένου αεροσκάφους. III. το θέμα, η πλοκή ενός κινηματογραφικού, θεατρικού ή λογοτεχνικού έργου: H ~ είναι απλή / πρωτότυπη / πολύπλοκη. Λίγα λόγια για την ~ του έργου.
[λόγ.: I: αρχ. ὑπόθε(σις) -ση (Ι1γ: κατά τη σημ. του υποθετικός)· ΙΙ, ΙΙΙ: ελνστ. σημ.)]
