Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 2 εγγραφές [1 - 2] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- χούφτα η [xúfta] Ο25 : I1.η κοιλότητα που σχηματίζεται από την παλάμη και τα μισόκλειστα δάχτυλα: Γέμισε τις χούφτες του με χώμα. Έσφιξε στη ~ του το νόμισμα. Ήπιε νερό με τις χούφτες. 2. ποσότητα που μπορεί να χωρέσει μια χούφτα: Δώσε μου μια ~ αλάτι. || (έκφρ.) μια ~, για πολύ μικρό αριθμό ή μικρή ποσότητα: Πολέμησαν ηρωικά μια ~ άνθρωποι. Πούλησε το κτήμα για μια ~ σιτάρι. με τις χούφτες, για πολύ μεγάλη ποσότητα, για αφθονία: Ξοδεύει τα λεφτά με τις χούφτες. II. χωνευτή χειρολαβή σε έπιπλα, πόρτες, παράθυρα κτλ.
χουφτίτσα η YΠΟKΟΡ. [< φούχτα με αντιμεταθ. [f-x > x-f] · χούφτ(α) -ίτσα]
- χούφταλο το [xúftalo] Ο41 : (οικ.) μειωτικός χαρακτηρισμός ανθρώπου πολύ γέρου, αδύνατου, ζαρωμένου και κυρτού· σάψαλο.
[χούφτ(α) -αλο]
