Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- μπερεκέτι το [berekéti] & μπερκέτι το [berkéti] Ο44 : (λαϊκότρ.) αφθονία υλικών αγαθών και ιδίως καλή σοδειά.
[τουρκ. bereket -ι· μπερεκέτι > μπερικέτι και συγκ. του άτ. [i] ανάμεσα σε [r] και σύμφ.]
