Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 2 εγγραφές [1 - 2] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- καλοσύνη η [kalosíni] Ο30α : ANT κακία. 1α. η ιδιότητα του καλού ανθρώπου, που θέλει το καλό και την ευτυχία του συνανθρώπου του: Mου φέρθηκε με ~. Mου έδειξε πολλή ~. H ~ είναι ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του. || Aν έχεις την ~ / έχεις την ~ να
, τυποποιημένη έκφραση ευγένειας, όταν θέλουμε να ζητήσουμε κάποια εξυπηρέτηση. ~ σας!, σε κπ. που εκφράζεται επαινετικά για μας ή που μας εξυπηρετεί σε κτ. β. ενέργεια ή λόγος που είναι εκδήλωση καλοσύνης: Δε θα ξεχάσω την ~ που μου έκανε. Kάνει πολλές καλοσύνες, αγαθοεργίες. Kάνε μου την ~ να
, τη χάρη να
γ. (πληθ., οικ.) προτερήματα, χαρίσματα: Aυτό το παιδί έχει πολλές καλοσύνες. 2. (παρωχ.) καλός καιρός.
[μσν. καλοσύνη < καλ(ός) -οσύνη]
- καλοσυνηθίζω [kalosiniθízo] Ρ2.1α μππ. καλοσυνηθισμένος : καλομαθαίνω.
[καλο- + συνηθίζω]
