Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- μανιασμένος -η -ο [manazménos] Ε3 μππ. του μανιάζω : που έχει μανιάσει, που κατέχεται από μανία2. α. πολύ θυμωμένος: ~ ρίχτηκε πάνω του. β. πολύ έντονος ή βίαιος: Πάλευε με τα μανιασμένα κύματα.
μανιασμένα ΕΠIΡΡ: Tον χτυπούσε ~. φυσούσε ~. [μππ. του μανιάζω]
