Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- κάμπος 1 ο [kámbos] Ο18 : η πεδιάδα: Οι τσοπάνηδες το χειμώνα αφήνουν τα βουνά και κατεβαίνουν στους κάμπους. Ο Θεσσαλικός ~. Οι κάμποι της Mακεδονίας. (έκφρ.) σαν την καλαμιά* στον κάμπο. || επίπεδη εξοχική τοποθεσία: Bγήκαν στους κάμπους να μαζέψουν αγριολούλουδα.
[μσν. κάμπος < λατ. camp(us) -ος]
