• or -ένω, from AG -ύνω:
  • αλαφραίνω or -ένω, κονταίνω or -ένω, βαθαίνω or -ένω, βαραίνω or -ένω etc; aor in -υνα.

• Προσκρούω σε εμπόδιο, «μπλέκομαι» (εδώ σε παροιμ.):
  • έντεσα εις την βάτο (Eυγέν. 906).

[<αρχ. αντάω αναλογ. προς ρ. σε ‑αίνω. H λ. και σήμ. ιδιωμ.]

• ① come together, meet (syn απαντώ, συναντώ, συντυχαίνω):
  • έχουν ανεμικό ντουφέκι· βαρούν τους Tούρκους όπου τους αντέσουν (Vlachogiannis)

• ⓐ happen (syn τυχαίνω):
  • άντεσα να είμαι κ' εγώ εκεί, όταν μιλούσαν |
  • θα φάμε ό,τι ντέσει |
  • κακό να μη σου ντέσει! (wish)

• ② come into relations, be connected (united)

• ⓑ become or be entangled w. (syn μπλέκω):
  • άντεσα με παρέα και δεν μπόρεσα να ξεφύγω νωρίτερα |
  • άντεσε με κακόν άνθρωπο |
  • καλά είναι να μην αντέσει κανείς με κακή γυναίκα |
  • prov άντεσες με παλαβό; καλά ξεμπερδέματα!

• ③ reach, get, hit upon (syn επιτυχαίνω):
  • άντεσες καλόν άντρο (syn καλοπαντρεύτηκες)

[fr MG αντένω, this analog. form on aor αντέσω]

• Συναντώ κάπ.:
  • (Σουμμ., Παστ. φίδ. Δ´ [156]).

[<απαντώ. H λ. και σήμ. ιδιωμ.]

• Γίνομαι πλούσιος:
  • αρχόντυναν και ως με άλογα αλώνιζαν (Συναδ. φ. 49^r).

[<ουσ. άρχοντας + κατάλ. ‑αίνω. H λ. και σήμ.]

• become a person of substance, grow rich (syn αρχοντεύω 2, near-syn πλουτίζω):
  • folkt με τη γλυκιά της τη γλώσσα αρχόντυνε και γίνηκε μεγάλη κοκόνα (Megas) |
  • poem .. συλλογιούμουν | πώς η σκλαβιά να κάμει φτερούγες και ν' αρχοντύνει η φτώχεια (Kazantz Od 7.958)

[fr postmed αρχοντένω & αρχοντύνω, der of άρχοντας w. suff -ύνω]

• ① rule, command (syn κυβερνώ):
  • poem αν τά 'βλεπα όλο από ψηλά τα πράματα του κόσμου, | .. | σ' όλη τη γης θ' αρχόντευεν ο νόμος ο δικός μου (Athanas)

• ② become a person of substance, grow rich (syn αρχονταίνω, near-syn πλουτίζω):
  • αρχόντεψε και δε μας μιλάει |
  • ο παππούλης του ζούσε κι αρχόντευε στα παλιά τα χρόνια στην Πάργα (Petsalis, adapted)

[fr postmed, MG αρχοντεύω ← LK (2nd-3rd c. AD), der of άρχων]

• 1) Μεταβάλλομαι:
  • σε στάκτη κατανταίνει (ενν. μία θύμησις) (Σουμμ., Παστ. φίδ. Β´ [56]).
• 2) Φτάνω:
  • εις γέρα κατανταίνεις (Ριμ. κόρ. 674).

[<καταντώ κατά τα σχ. βαστώ - βασταίνω, αρρωστώ - αρρωσταίνω, κτλ. Η λ. και σήμ. ιδιωμ. (Δημ.)]