• 1)
  • α) Είσοδος:
    • εμπασία του παλατιού (Σουμμ., Ρεμπελ. 189)·
  • β) πέρασμα, δίοδος, δρόμος:
    • να σφαλίσει τας εμπασίας (Δωρ. Μον. ΧΧVII).
• 2) Σύνορα· παραμεθόρια περιοχή:
  • πόθε οδεύεις της Παλαιστίνης εμπασάν (Χούμνου, Κοσμογ. 706).
• 3) Έφοδος, επίθεση:
  • τα κονδάρια τρίφθησαν σ’ εκείνη τη ’μπασία (Αλεξ. 853).

[<ουσ. έμβασις + κατάλ. ‑ία. Ο τ. εμπασά στο Βλάχ. και σήμ. ιδιωμ. Τ. εμβασιά στο Du Cange. Η λ. στο Du Cange App. και το LBG]