• 1)
  • α) Σύνολο ανθρώπων, όλοι οι άνθρωποι· γένος:
    • Όσοι ουν αναγνώθετε ετούτην την ριμάδα, μικροί, μεγάλοι το λοιπόν και όλη η ομάδα (Βίος Δημ. Μοσχ. 102)·
    • Παυσανίας όνομα, Σαλονικιών ομάδα (Αλεξ. 425)·
    • Βασιλεύς Αλέξανδρος, … Μακεδονίας αρχηγός και πάσης της ομάδος (Αλεξ. 730)·
  • β) (συνεκδ.) συναναστροφή με ανθρώπους:
    • τον κόσμον φεύγοντα, μισώντα την ομάδαν κι εις μοναστήρια διάγοντα (Απόκοπ. 193α)·
    • (προκ. για συζυγική σχέση):
      • (Απόκοπ. 175).
• 2)
  • α) Όμιλος ανθρώπων, συντροφιά, παρέα:
    • ο Ιακώβ τον Ιωσήφ εθέλησε να πέψει στους αδελφούς του … και λε’ του να του χαιρετά όλη των την ομάδα (Χούμνου, Κοσμογ. 1554· 1576)·
  • β) (συνεκδ.) τόπος συγκέντρωσης:
    • εις τα καπηλεία, εις τας ομάδας, εις τας οδούς (Ναθαναήλ Μπέρτου, Ομιλίαι XI 25)·
  • γ) (προκ. για βασιλική ακολουθία):
    • Βασιλεύς Αλέξανδρος μητρί μου Ολυμπιάδα, … χαιρετώ μ’ όλη της την ομάδα (Αλεξ. 1510)·
  • δ) (προκ. για τους ακολούθους του Έρωτα):
    • (Φαλιέρ., Ιστ. 109)·
  • ε) (προκ. για την Αγ. Τριάδα):
    • η βουλή της υψίστου Τριάδος Πατρός, Υιού και Αγίου Πνεύματος, αχώριστης ομάδος (Πικατ. 416).
• 3) Στρατιωτικό σώμα, στράτευμα:
  • εσκοπήσασιν τες τούρκικες ομάδες (Αχέλ. 1942)·
  • Μουντάρμων πλήθος σύναξε … εκ την πολλήν ομάδα, κάμπος ουδέν εφαίνετο (Κορων., Μπούας 33).
• 4)
  • α) Σύνολο πραγμάτων:
    • να στρέψει την προίκα … και ουχί το καθέν μερικώς, και ζητείται τα πάντα ως προίκα και ομάδα προικός (Ελλην. νόμ. 584¹⁷)·
  • β) (προκ. για ποσό χρηματικό):
    • εζήταν … μίαν μεγάλην ομάδαν δουκάτα (Μαχ. 348³¹)·
    • η ομάδα των περπύρων (Ασσίζ. 389³⁰).
• 5) Σύνολο, συνολικός αριθμός·
  • (με επιρρ. σημασ.):
    • Τα ξύλα ομάδα μή́ (Μαχ. 170²⁶)·
  • φρ. όπου είναι ή ήτον (η) ομάδα … = το συνολικό ποσό είναι ή ήταν:
    • (Μαχ. 52³⁴, 376³).
• 6) Αποτέλεσμα αριθμητικής πράξης· γινόμενο:
  • τα δύο πρώτα ποσά πολλαπλασιάσας η ομάδα εστίν ο μεριστής (Rechenb. 3³).
• 7) (Ως επίρρ.) μαζί, από κοινού:
  • ας μίξομεν και των αλλών, να ποιήσομεν ομάδα των δώδεκα την εκλογήν (Χρον. Μορ. H 959).

• Φρ.
• 1) Γίνομαι ομάδα = συγκεντρώνομαι, συναθροίζομαι·
  • (προκ. για τη συγκέντρωση των νερών κατά τη δημιουργία του κόσμου):
    • (Χούμνου, Κοσμογ. 15).
• 2) Ποιώ ομάδα = αθροίζω, συγκεντρώνω:
  • (Ελλην. νόμ. 584¹²).

[<επίρρ. ομού + κατάλ. ‑άς. Η λ. (‑άς) τον 4. αι. και σήμ.(‑δα)]