• 1) (Τοπ.) μακριά, σε απόσταση, σε μακρινό τόπο:
  • (Πανώρ. Πρόλ. 43)·
  • (με άρθρο):
    • βλέπει (ενν. η καρδιά) στα μακρά και στα κοντά γνωρίζει (Ερωτόκρ. Ά 1079)·
  • (μεταφ.):
    • μακρά … από την αλήθεια (Σουμμ., Ρεμπελ. 163)·
  • φρ. είμαι ή κρατώ μακρά = διαφέρω:
    • (Ερωτόκρ. Β́ 795), (Ά 498).
• 2) (Χρον.) φρ. πάγω μακρά = αργώ, καθυστερώ:
  • (Ροδολ. Γ́ 458).

[αρχ. επίρρ. μακράν. Ο τ. ‑ά στο Βλάχ. και σήμ. ποντ.· τ. ‑gρά στην Απουλία (Καραν.). Βλ. και απόμακρα]