• 1) Κόβω:
  • όπως, απαντήσας τον Ογουρλού Μεεμέτη ερχόμενον, εκκόψῃ την αυτού κεφαλήν (Έκθ. χρον. 61⁴).
• 2) (Μεταφ.) δίνω τέλος:
  • Ας κακοπαθήσομεν ολίγον … εκκόπτοντες τα κακά μας θελήματα (Μαρτύρ. αγ. Νικολ. 167²⁵⁰).
• 3) Καταστρέφω κάπ.:
  • (Εις Θεοτ. 34).
• 4)
  • α) Διακόπτω κάπ. που μιλάει:
    • έτι δε λέγειν θέλουσα … εκκόψας ο νεότερος τῃ μητρί ούτως λέγει (Διγ. Gr. 767)·
  • β) (προκ. για συζήτηση) σταματώ, παύω:
    • τα πολλά σιγήσωμεν, εκκόψωμεν τα πάντα (Λίβ. Sc. 2997).

[αρχ. εκκόπτω. Βλ. και ξεκόβω]