• 1) Δωρεά, δώρο:
  • οκάτις άνθρωπος … πολομά δόσιν ενού ανθρώπου (Ασσίζ. 155¹¹)·
  • (ως σύστ. αντικ.):
    • (Ασσίζ. 155⁷).
• 2) Δόσιμο, ελεημοσύνη:
  • ας έν κρυφή η έδοσις, κανείς να μην το ξεύρει (Δεφ., Λόγ. 146).
• 3) Φόρος:
  • τον κοινόν λαόν εβάρυνε διά δόσεως χρημάτων (Έκθ. χρον. 68²¹).
• 4) Χτύπημα:
  • Ο Μενέλαος … και ο Πείσανδρος … αστοχήσασιν τας δόσεις (Ερμον. Π 172).

[αρχ. ουσ. δόσις. Η λ. (‑ση) και σήμ.]