• 1) Βιβλίο (χειρόγραφο ή έντυπο), σύγγραμμα:
  • (Χρον. Μορ. H 1507), (Φλώρ. 183), (Διήγ. Αλ. V 26).
• 2) Mέρος, τμήμα συγγράμματος:
  • ετούτο το βιβλίον χωρίζει εις βιβλία δώδεκα (Θησ. Πρόλ. μετά στ. [260]).
• 3) Επίσημο βιβλίο καταγραφής φεουδαρχικών κτημάτων:
  • ηφέραν το βιβλίον όπου ήτο η μερισία (Χρον. Μορ. H 1908).
• 4) (Προκ. για κώδικα νόμων):
  • του νόμου το βιβλίον (Χρον. Μορ. P 7587)·
  • το βιβλίον εκείνο όπου γράφουσιν του τόπου τα συνήθια (Χρον. Μορ. H 7638).

[αρχ. ουσ. βιβλίον. Η λ. και σήμ. (‑ο)]