• 1) Xωρίζω, ξεχωρίζω:
  • (Διγ. Gr. 945).
• 2) Προκαθορίζω:
  • O Έρως τους αφόρισεν αμφότερα τα μέρη (Bέλθ. 425).
• 3) Aπομακρύνω κάπ. από την εκκλησία με αφορισμό, αποκηρύσσω κάπ.:
  • Πάντα τον αφορίζασιν σ’ όλες τες εκκλησίες (Xρον. Mορ. H 5968).
• 4) Xαρακτηρίζω, θεωρώ κάπ. ως …:
  • εάν ουδέ το τρίτον έλθει, ας τον αφορίσει ο κριτής ως φυγόδικον (Eλλην. νόμ. 516¹³).

• H μτχ. παρκ. ως επίθ. = καταραμένος:
  • συ γιατί αμποδίζεις το σίδερον ετούτο, αφορεσμένε; (Πιστ. βοσκ. V 4, 92).

[αρχ. αφορίζω. Ο τ. και σήμ. ιδιωμ. H λ. και σήμ.]

• ① (L) delimit, demarcate (syn ορίζω, οροθετώ):
  • η βάλανος του πέους αφορίζεται στη βάση της από προέχον χείλος, το οποίο λέγεται 'στεφάνη της βαλάνου' (Katsigra, adapted)

• ② expel or exclude fr a community or group, excommunicate:
  • αν τον διώξουν από [την κάστα του], αν τον αφορίσουν, γίνεται παρίας, δηλ. έξω από κάθε κάστα (Evelpidis) |
  • μας παίρνει η καταφρόνεση και κιντυνεύουμε ν' αφοριστούμε από τη θάλασσα (Vlami)

• ⓐ eccl expel fr or deny communion w. a church, excommunicate, anathematize (syn αναθεματίζω 1):
  • τον επροσκαλούσαν να βγάλει δαιμόνια, ν' αφορέσει κακόγνωμα στοιχειά και ανθρώπους (Karkavitsas) |
  • ο πάπας αφόρεσε τους εικονομάχους (Evelpidis) |
  • οι αρχιεπίσκοποι, αντί να αφορίζουν τους κλέφτες, θα υψώνουν τα λάβαρα της επανάστασης (Athanasiadis-N) |
  • εκατοντάδες, χιλιάδες .. μάρτυρες του πνεύματος .. καταδιώχτηκαν, αφορίστηκαν, εξορίστηκαν (Ploritis)

• ⓑ prohibit the use of (on pain of excommunication), ban, proscribe, forbid:
  • ο Γρηγόριος αφόρισε τα χαρτιά του Pήγα, για να ησυχάσει το σουλτάνο (Melas)

• ③ denounce, condemn (syn αναθεματίζω 3, αποκηρύσσω 1, καταδικάζω):
  • poem .. όλοι μ' ένα στόμα αυτό το κίνημα | το κατακρένουν με καημό και το αφορίζουν (Rotas)

[fr postmed, MG (Makremvolitis, Assizes etc) αφορίζω ← PatrG 'excommunicate', NT (Luke 6.22) 'cast out, excommunicate', K (also pap), AG, cpd of pref ἀφ- & ὁρίζω]