• vulgar person, boor, lout (syn αγροίκος 1b, χοντράνθρωπος, χωριάτης):
  • υποφέρει γιατί γεννήθηκε υπερβολικά ευγενής ανάμεσα σε άξεστους και ανάγωγους (Chatzinis) |
  • ο ποιμένας οδηγεί στην τελειότητα τους δυσήνιους και άξεστους (Tatakis) |
  • poem χαμένος, μάταιος κόπος να προσφέρνεις | στους άξεστους πρωτότυπες ξυπνάδες (Stavrou Ar)

[substantiv. m of άξεστος2]

• ① rough-hewn, rough, crude (near-syn ακατέργαστος 1, χοντροκομμένος):
  • ο μαραγκός μας μου έφτιασε, από παλιά σανίδια, έναν αρκετά άξεστο σκελετό με πέντε ράφια (Xenop) |
  • η πένθιμη κι άξεστη προτομή του Kρυστάλλη ήταν χιονισμένη (Panagiotop, adapted) |
  • ο περίφημος θρόνος του Mίνωα είναι ένα στενό κι άξεστο λίθινο κάθισμα (Ouranis)

• ② fig rough, uncultivated, unpolished (syn ακαλλιέργητος 3, ant καλλιεργημένος):
  • άξεστη προφορά, σοφία, τέχνη |
  • άξεστο περιβάλλον, πνεύμα, ύφος |
  • ο καθένας προσπαθούσε να γράψει την πιο καθάρια και την πιο άξεστη δημοτική (Panagiotop)

• ③ uncivil, rude, boorish, loutish, uncouth, vulgar (syn L αγροίκος, χυδαίος):
  • ~ αγρότης, δούλος, εργάτης, λαός, νεόπλουτος |
  • ~άνθρωπος (syn αγριάνθρωπος, βλάχος, χωριάτης) |
  • άξεστη γυναίκα, μάζα |
  • άξεστη συμπεριφορά |
  • έχει πολύ άξεστους τρόπους |
  • με άξεστο τρόπο rudely (syn άξεστα) |
  • κακολογεί μ' έναν τόσο άξεστο τρόπο κορίτσια τόσο λεπτά (Sfakianakis) |
  • άξεστη χώρα με κακότροπους ανθρώπους |
  • ο απλοϊκός ιερέας φαινότανε τώρα στο μανιασμένο άρχοντα μηδαμινός κι ~ (Melas) |
  • δεν ήταν ~βοσκός, δεν ήταν ραφινάτος άρχοντας, που να μην ήξερε απέξω τούτους τους στίχους (Dizikirikis)

[fr kath άξεστος ← MG ← K ← AG]