• 1) Θραύσμα πήλινου αγγείου:
  • (Ιερακοσ. 490², 494²⁷).
• 2) Μίγμα από άμμο και κεραμίδια (πβ. αστράκιον):
  • λαβών ιδίαις χερσί το άσβεστον μετά του οστράκου … έβαλεν επί το θεμέλιον (Hagia Sophia α 442¹⁵· k 476¹⁶).
• 3)
  • α) Το σκληρό περίβλημα ασπόνδυλων ζώων, υδρόβιων και χερσαίων:
    • (Ιερακοσ. 366¹¹, 493³), (Βίος Αλ. 4348)·
  • β) (προκ. για το οστό της σουπιάς):
    • Σηπίας όστρακον (Ιερακοσ. 397¹⁵).

[αρχ. ουσ. όστρακον. Η λ. και σήμ. (‑ο)]