• 1)
  • α) Με μυστικότητα, κρυφά:
    • Περί διαθήκης πατρός προς τα παιδία αυτού μυστικά (Βακτ. αρχιερ. 145)·
  • β) εμπιστευτικά, ιδιαιτέρως:
    • μυστικά εφανέρωσα τό θέλ’ η πεθυμιά σου (Σουμμ., Παστ. φίδ. Β́ [32]).
• 2) ?Με μυστική, προφητική ικανότητα, με θεϊκή καθοδήγηση:
  • Φραγκίσκε τρισμακάριε, … Χριστού αντίτυπον σ’ έχεν προμηνυτέψει κι εδώ στον κόσμον μυστικά ο Ιωάννης πέψει (Σκλέντζα, Ποιήμ. 5²⁸).

[<επίθ. μυστικός. Η λ. στο Βλάχ. και σήμ.]