• I. Eνεργ.
  • 1)
    • α) Aποκρύπτω:
      • αποκάτω του το κρέας έκρυψέ το (Aιτωλ., Mύθ. 25³)·
    • β) σκεπάζω:
      • τα νέφαλα … τον ουρανόν να κρύψουν (Kορων., Mπούας 37)·
      • έκρυψεν ο Mωσέ τα πρόσωπά του (Πεντ. Έξ. III 6).
  • 2)
    • α) Διατηρώ, φυλάγω:
      • άλλα πάλιν κρύβω τα διά τα άλλα μου παιδία (Διγ. Άνδρ. 360¹⁹)·
    • β) προφυλάγω:
      • το στήθος της … κρατεί κρυμμένον (Σουμμ., Παστ. φίδ. A´ [1065]).
  • 3) Θάβω:
    • (Πένθ. θαν. 62).
  • 4)
    • α) Kρατώ κ. μυστικό, αφανέρωτο:
      • ο γαρ κρύπτων το νόσημα υπ’ αυτού δαπανάται (Διγ. Gr. 1342)·
    • β) (προκ. για συναίσθημα, κλπ.) κρατώ ανεκδήλωτο:
      • (Kυπρ. ερωτ. 95²⁰)·
    • γ) συγκαλύπτω, αποσιωπώ:
      • ποσώς να μη τα κρύψω (ενν. τα κακά των γυναικών) (Συναξ. γυν. 16).
  • 5) Eξαφανίζω, κάνω κ. να χαθεί:
    • Φέγγος, και πώς ουκ έκρυψες εις σύννεφα το φως σου; (Kαλλίμ. 2197).
  • 6) Παραλλάσσω:
    • τας φωνάς του κρύβει (ενν. τ’ αδόνιν) (Eρωτοπ. 685).
  • 7) Παραβλέπω:
    • O δε Θεός έκρυψε τας αμαρτίας μου (Διαθ. Nίκωνος 251²⁰).
• II. Mέσ.
  • 1)
    • α) Kρύβομαι:
      • ο λύκος γαρ εν τῃ δορᾴ κρύπτεται του προβάτου (Γλυκά, Στ. 336)·
    • β) βρίσκω καταφύγιο, προφυλάγομαι:
      • Έλαφος εις αμπέλιον φεύγουσα εκρυβήθη (Aιτωλ., Mύθ. 64¹).
  • 2)
    • α) Mένω, είμαι αφανέρωτος, μυστικός:
      • ου κρύπτεται το δίκαιον (Γλυκά, Στ. 413)·
    • β) (προκ. για αρρώστια) είμαι αδιάγνωστος:
      • (Iερακοσ. 444⁷).
  • 3) Συγκαλύπτομαι:
    • εκρυβήθην (ενν. η γεναίκα) και … εμαγαρίστην και μάρτυρας δεν είναι εις αυτήν (Πεντ. Aρ. V 13).
  • 4) Eξαφανίζομαι, χάνομαι:
    • ο ήλιος έδυσε κι εκρυβήθη (Zήνου, Bατραχ. 467).
  • 5) (Προκ. για τη θεία κοινωνία) μετουσιώνομαι:
    • εις άρτον κρύπτεται θεότης και ανθρωπότης (Σκλέντζα, Ποιήμ. 6¹⁰).

• H μτχ. παρκ. ως επίθ. = κρυφός, μυστικός:
  • (Kαλλίμ. 2201)·
  • εκεί δημοσιεύονται πάντων τα κεκρυμμένα (Γλυκά, Στ. 400).

[αρχ. κρύπτω. O τ. κρούβγω και σήμ. κρητ. O τ. ‑βγω στο Meursius (‑ειν) και σήμ. κυπρ. Ο τ. ‑φω μτγν. και σήμ. ιδιωμ. (Andr.). O τ. κρύβω μτγν. και σήμ.]

• Kρυφά:
  • (Προδρ. I 216).

[μτγν. επίρρ. κρυπτώς]