• 1)
  • α) Θυγατέρα:
    • (Ερωτόκρ. Α´ 151)·
    • (ως προσφών.):
      • Τάχα να παντρευτήκετε …, θυγατέρες μου, την ώρα δε θωρείτε (Πανώρ. Δ´ 90)·
  • β) νέο κορίτσι, κοπέλα:
    • νέοι και θυγατέρες (Τζάνε, Κρ. πόλ. 154²⁶).
• 2) Πνευματικό παιδί:
  • δέησιν να ποιήσετε (ενν. άγιε πατριάρχα) … δι’ εμέ βασίλισσαν, μικράν σας θυγατέρα (Αρσ., Κόπ. διατρ. [1202]).

[αρχ. ουσ. θυγάτηρ. Ο τ. θεγατέρα και η γεν. θυγατερός και σήμ. ποντ. Η λ. (‑τέρα) στο Meursius και σήμ.]