• 1) Τοποθεσία, μέρος:
  • (Διήγ. πόλ. Θεοδ. 35).
• 2)
  • α) Συγκεκριμένο σημείο:
    • (Τζάνε, Κρ. πόλ. 253⁷)·
  • β) (αρμονική) τοποθέτηση των μελών του σώματος· σωματική διάπλαση, εμφάνιση:
    • (Βέλθ. 687)·
    • νέος πολλά καλόκοπος εις θέσιν και εις σχήμα (Λίβ. P 11).
• 3) Κατεύθυνση:
  • ναύτης κανείς ουκ ήτον … να δει την θέσιν του ανέμου (Πουλολ. 545).
• 4) Πρόθεση, σκέψη:
  • θέσει και γνώμῃ και πράξει εξαμαρτήσας (Σφρ., Χρον. 194¹²).
• 5) (Νομ.) υιοθεσία:
  • (Ελλην. νόμ. 569¹⁰).

[αρχ. ουσ. θέσις. Η λ. (‑ση) και σήμ.]