• 1)
  • α) Μ’ επιδεξιότητα:
    • Όμορφα και ’πιδέξια ήσα βαλμένα (Βοσκοπ. 169)·
  • β) με έντεχνο τρόπο, με μαστοριά:
    • κλέπτω … ’πιδέξια (Σαχλ., Αφήγ. 890).
• 2) Με σωστό τρόπο, ταιριαστά:
  • εσύ ’πιδέξια αγάπα την (Δεφ., Λόγ. 440).
• 3) Με ευγενικό τρόπο, με λεπτότητα:
  • ακτυπά την πόρτα ’πιδεξία (Μαχ. 264³⁰· Σουμμ., Παστ. φίδ. Δ´ [1509]).
• 4) Με κομψό τρόπο, ωραία:
  • ’πιδέξι’ αρματωμένος (Ιμπ. (Legr.) 111).

[αρχ. επίρρ. επιδέξια. Η λ. και σήμ.]

• Επιδεξιοσύνη, «τέχνη»:
  • τες ’πιδεξιές του κονταριού ήρξατο να μαθαίνει (Ιμπ. 88).

[<επίθ. επιδέξιος. Η λ. και σήμ. ποντ.]