• Aποσπώ κάπ. βίαια, αρπάζω· απάγω:
  • (Γλυκά, Στ. 64), (Kαλλίμ. 1322).

[αρχ. αφαρπάζω. O τ., καθώς και άλλοι τ., και σήμ. ιδιωμ.]

• ① get hold of forcibly, grab, snatch away (syn αρπάζω A1):
  • θέλομε να παρασυρθούμε στη δίνη, που μοιραία θα μας αφαρπάσει, μόλις διατυπωθεί .. το μυστικό; (Thrylos) |
  • poem .. απ' τη χαίτη, ιππεύς, | σ' αφάρπαξα σε καλπασμούς Πηγάσου (AMatsas)

• ② mi αφαρπάζομαι grasp at, attach o.s. to, hang on to, cling to (syn αρπάζομαι 2b):
  • αδύνατη ψυχή, που αφαρπάζεται απ' τα μεγάλα (Athanasiadis-N)

• ⓐ become excited or fired up (syn αρπάζομαι 4):
  • ο ηθοποιός .. δεν περιμένει πότε θ' αφαρπαστεί ή πότε θα τον φωτίσει η θεία χάρη! (Athanasiadis-N)

• ⓑ get in a passion, flare up, become upset or angry (syn αρπάζομαι 4b):
  • μην αφαρπάζεσαι τόσο εύκολα, γιατί δεν θα προφθάσεις να γεράσεις (Roussos) |
  • αφαρπαζόταν με το τίποτα, μέχρι παραφροσύνης (Karagatsis)

[fr postmed, MG αφαρπάζω ← AG, cpd w. αρπάζω]