• ① unblunted, sharp (near-syn κοφτερός, ant στομωμένος):
  • αστόμωτο μαχαίρι, πριόνι, τσεκούρι

• ⓐ fig unblunted, undiminished:
  • τα χείλη του .. έχυναν περίγυρα τη φρίκη ανήλεη και αστόμωτον τον τρόμο (Karkavitsas)

• ② not stoppered or plugged, unstopped (near-syn αβούλωτος 2b, ξεβούλωτος):
  • χύνουνε βρύσες αστείρευτες, κρουνούς αστόμωτους, το τραγούδι τους στο γαλάζιο αιθέρα (Melas)

• ⓑ unrestrained, impetuous, irrepressible (syn ακράτητος 1, ασυγκράτητος):
  • αστόμωτη λεβεντιά, τόλμη |
  • εδώ έχουμε μια πράξη του, που μιλάει με πύρινη, αστόμωτη ευγλωττία (Melas)

[fr MG (Hesych. gloss άβαπτος· αστόμωτος) ← K ἀστόμωτος 'lacking an orifice']