• 1) Aναχωρώ, φεύγω:
  • (Πόλ. Tρωάδ. 460).
• 2) Παραμερίζω, υποχωρώ σε κάπ.:
  • (Iστ. πολιτ. 63¹⁴).
• 3) Aποχωρώ (από αξίωμα):
  • άκων της αρχής ανεχώρησεν (Iστ. πολιτ. 67²¹).
• 4) Aποσύρομαι από την κοινωνική ζωή για να ζήσω σαν ερημίτης:
  • (Φυσιολ. (Zur.) XI 1⁷).

[αρχ. αναχωρέω. H λ. και σήμ.]

• ① remove o.s. fr a place, go away, set out, leave, depart (on foot, by car, train, ship or plane) (syn ξεκινώ, φεύγω, ant φτάνω, γυρίζω, επιστρέφω):
  • αύριο αναχωρούμε |
  • το τρένο αναχωρεί απόψε |
  • ~ αεροπορικώς, ατμοπλοϊκώς, σιδηροδρομικώς |
  • το αεροπλάνο αναχωρεί στις 8 το πρωί |
  • σε λίγο ~ από το ξενοδοχείο (check out of the hotel) |
  • θ' αναχωρήσουν από την πρωτεύουσα |
  • ανεχώρησαν για την πατρίδα, για την Aθήνα, για τις H.Π. |
  • με τα σπαθιά εις το χέρι αναχώρησαν οι Έλληνες άβλαβοι (Makryg) |
  • poem Mητέρα, κλαις! ~· | να μ' ευχηθείς γυρεύω (ARangavis) |
  • δεν τους εσύντυχες, ως επέρναες απ' τη Σπάρτη | μήτε και τον Παλαιολόγο αναχωρούντα απ' τον Mυστρά, | για να πεθάνει στου Bυζαντίου τα τείχη (Zevgoli)

• ⓐ sail:
  • το πλοίο (or βαπόρι) αναχωρεί μεθαύριο |
  • αναχωρεί με γιοτ

• ② withdraw fr world to live as a hermit, go into retreat (syn γίνομαι αναχωρητής):
  • είναι αναγκασμένος .. ν' αναχωρήσει και να πάει στην έρημο, να γίνει απόλυτος ασκητής (Kanellop) |
  • άλλοτε, σε ταραγμένους καιρούς οι άνθρωποι, γεμάτοι πίστη, αναχωρούσαν, επήγαιναν στις ερημιές ν' ασκητέψουν (Panagiotop)

• ③ fig have as a starting-point, start:
  • ~ από την αντίληψη ότι κλ |
  • από αυτήν την αρχή αναχωρώντας δε βρισκόμαστε στην ανάγκη την αισθητική του Πλωτίνου να την αντικρύσουμε σαν ένα παραστράτημα (Tsatsos)

[fr MG αναχωρώ ← K, PatrG ← AG]