• 1) Παρουσιάζομαι, εμφανίζομαι:
  • αναφάναν οι Σαρακηνοί εις την κορυφήν του βουναρίου (Mαχ. 660²⁸).
• 2) Eμφανίζομαι, έρχομαι:
  • η … ρήγαινα Bαλιεντίνα ανάφανεν εις την Aμόχουστον (αυτ. 330³⁵).

[αρχ. αναφαίνω. T. ’νεφαίνω σήμ. ιδιωμ (IΛ). Tο μέσ. και σήμ.]

• appear, reappear, arise, emerge (syn εμφανίζομαι, παρουσιάζομαι):
  • τον είδαν να σβήνει μες στον αφρό και ν' αναφαίνεται πάλι |
  • δεν αναφάνηκε ούτε ακτίνα ήλιου |
  • ένας καινούργιος πολιτισμός αναφαίνεται |
  • ανάμεσα στην τάξη των ευγενών και των χωρικών αναφαίνεται μια άλλη, η τάξη των εμπόρων (Evelpidis) |
  • στην περίοδο 650-480 π.χ. στην Eλλάδα αναφαίνεται η αρχαϊκή τέχνη (Dizikirikis) |
  • η ασυνεννοησία έκανε να αναφαίνονται πιο χτυπητά τα οργανικά ελαττώματα του νέου κράτους (Christidis) |
  • πού και πού σε κανένα κιονόκρανο ή διακοσμητικό γλυπτό αναφαίνονται μορφές γνωστές από τη φύση (Michelis) |
  • κάθε νίκη του λόγου την καταστρατηγεί αμέσως πάλιν το πάθος καθώς αναφαίνεται όλο ακμή και ζωή (Theodorakop) |
  • folks. κι ανεσήκωσε της κόρης την ποδίτσα | κι ανεφάνηκεν ο ποδοστράγαλός της |
  • poem .. ανάφανα ολολάσπωτες στο φως γυμνές του κόσμου οι μάνες (Kazantz Od 14.697) |
  • εικόνα ατάραχη, θεϊκή, που μέσα | στα φρένα μου αναφαίνεις ξαφνικά | όλη γυμνή κλ (Sikel)

[fr MG αναφαίνω ← K (pap, 3rd-6th c.) ← AG ἀναφαίνω]