• Aσυγκράτητος, ακατάσχετος, ορμητικός:
  • προς πολέμων συμπλοκάς ακράτητος υπήρχεν (Kαλλίμ. 854).

[αρχ. επίθ. ακράτητος. H λ. και σήμ.]

• ① unrestrained, unhindered, unchecked or uncheckable, irrepressible (syn ακάθεκτος, ακατάσχετος, ασυγκράτητος, αχαλίνωτος, βίαιος, ορμητικός, ant κρατημένος, συγκρατημένος [or συγκρατούμενος]):
  • ~ άνθρωπος |
  • έτρεχε, χύθηκε, όρμησε, προχώρησε ~ |
  • ακράτητα παιδιά, νιάτα ορμητικά κι ακράτητα |
  • άλογο ακράτητο |
  • ακράτητη τρεχάλα |
  • ~ θαυμασμός, βερμπαλισμός |
  • ακράτητη ορμή, εξόρμηση, δύναμη, τόλμη |
  • ακράτητο κύμα, ρεύμα |
  • ακράτητη βροχή, φουρτούνα |
  • ακράτητα νεύρα unrestrained nerves |
  • ακράτητη χαρά, ευθυμία |
  • ακράτητη απ' τη χαρά της |
  • ακράτητα γέλια (δάκρυα) irrepressible, unsuppressed, unrestrained laughter (tears) |
  • πλούσια πηγή από νερό που έρρεεν ακράτητο, πλημμυριστό (Palam) |
  • το τάγμα εξόρμησε ακράτητο (Terzakis) |
  • ο ψυχρός άνεμος γίνηκε ~ (Karagatsis) |
  • απαρνιόντανε η μια (σχολή) την άλλη με τυφλή εμπάθεια και ακράτητη ροπή στην έξαλλη υπερβολή (Theotokas) |
  • ο στίχος του (sc του Παλαμά) ήταν άφθονος, ~ και γυμνασμένος για κάθε προσέγγιση (Charis) |
  • το θέμα είναι ... πλεγμένο με λογής περιπέτειες και ακράτητη φαντασία (Dimaras) |
  • poem το γοργοφύσημ' ακράτητο πήρε | προς τ' αξεδιάλυτου χάους το δρόμο (Palam) |
  • ξεσπά ο στρατός τους ~ τη λύσσα του, όπου τύχη (Malakasis) |
  • κι ωσά να χύθη αμέτρητη | κι ακράτητη η τρομάρα (Sikel) |
  • (δυο κριάρια) χτυπιόνται ακράτητα με τα στριφτά τους κέρατα αντιμέτωπα (id.)

• ② passionate, fiery, indomitable (syn παράφορος, φλογερός, αδάμαστος, near-syn απερίγραπτος, ant συγκρατημένος, χαλαρός, ψύχραιμος):
  • ακράτητο πάθος (ant ψυχρή ηρέμηση) |
  • ~ ενθουσιασμός |
  • τον κατέχει ~ πόθος για δράση |
  • ακράτητη επιθυμία, e.g. μου ήρθε άκρατη επιθυμία να επικοινωνήσω με τον Poveretto (Palam) |
  • (τα φιλελεύθερα στοιχεία) θα ξεσπάσουν με ακράτητο μίσος (Kazantz) |
  • πού είναι; έκαμε ακράτητη η Pόζα (Xenop) |
  • αμαρτίες ... καλοκαθαρισμένες μέσα στη φωτιά του λυρισμού του πιο ακράτητου (Palam) |
  • στο (γλυπτό) κεφάλι είναι διάχυτη η ακράτητη επιθανάτια θλίψη (Karouzou) |
  • poem ακούοντας τον ακράτητο αυτόν αίνο | με του Aισχύλου τον άκρατο σκοπό |
  • "η Eλλάδα σκώθηκε και τρώει τον ξένο" (Sikel)

[fr MG ακράτητος ← K, PatrG]