• indignation, resentment, disgust, exasperation, vexation, rage (syn δυσανασχέτηση, δυσφορία):
  • είπε με ~ he said indignantly |
  • γενική ~, ιερή ~, μεγάλη ~, φοβερή ~ |
  • ~ της κοινής γνώμης public indignation |
  • η πράξη του προκάλεσε την ~ όλων |
  • αισθάνεται βαθιά ~ γι' αυτό he is highly indignant at it |
  • τον έπιανε ~ he was becoming indignant |
  • με πνίγει η ~ I am seized by a deep rage |
  • κινώ or προκαλώ την αγανάκτησή του I arouse his indignation |
  • συγκρατεί την αγανάχτησή της |
  • εκφράζω or εκδηλώνω την αγανάκτησή μου γι' αυτό I express or declare my indignation about it |
  • τέτοιο πράγμα μου κάνει μεγάλην αγανάχτηση στην ψυχή μου (Solom) |
  • είδε ο βασιλέας την γενικήν αγανάχτησιν των Eλλήνων (Makryg) |
  • και η ~ ήταν εις την Mεγαλειότη σου (id.) |
  • η θυγατέρα... μού κίνησε την αγανάχτηση (Palam) |
  • μάς προκαλούν τον απελπισμό και την ~ με τη συμπεριφορά τους (Panagiotop) |
  • όταν χάνουν το μέτρο..., συναντούν τη δυσφορία, την αντίδραση και την ~ του κόσμου (Psathas) |
  • μόνον ένας γέρος έδειξε όλη του την αγανάχτηση (TDoxas)

[fr MG αγανάκτηση & -σις ← K, AG ἀγανάκτησις]