Σύγκριση επίδοσης λειτουργικών συστημάτων

Ένα απλοποιημένο παράδειγμα μπορεί να δείξει με παραστατικό τρόπο τις διαφορές μεταξύ των διαφόρων ΛΣ και τα πλεονεκτήματα του καταμερισμού χρόνου. Σε ένα υπολογιστικό σύστημα δίνονται για εκτέλεση τρία προγράμματα με απαιτήσεις σε χρόνο που φαίνονται στον παράπλευρο πίνακα. Κάνουμε την υπόθεση ότι κάθε διεργασία χρησιμοποιεί κατά σειρά πρώτα την ΚΜΕ, μετά το δίσκο και μετά τον εκτυπωτή.

Το σχεδιάγραμμα εκτέλεσης για ένα ΛΣ ομαδικής επεξεργασίας είναι το εξής: [pic]

Για το σύστημα πολυπρογραμματισμού και το σύστημα καταμερισμού χρόνου θα έχουμε: [pic]

Τα αποτελέσματα για τα τρία συστήματα συνοψίζονται στον παράπλευρο πίνακα. Παρατηρούμε ότι ο συνολικός χρόνος εκτέλεσης και ο ανενεργός χρόνος για το σύστημα ομαδικής επεξεργασίας είναι πολύ μεγαλύτεροι από ό,τι στα άλλα δυο συστήματα. Το σύστημα καταμερισμού χρόνου έχει άλλο ένα πλεονέκτημα: καμία διεργασία δεν ευνοείται ως προς το πότε θα τερματίσει (ενώ στο σύστημα πολυπρογραμματισμού υπάρχει τέτοια ανισότητα)· μια και όλες οι διεργασίες έχουν περίπου τις ίδιες χρονικές απαιτήσεις, τελειώνουν περίπου στον ίδιο χρόνο.

Οι επιδόσεις της εκτέλεσης των διαφόρων διεργασιών από ένα ΛΣ εξαρτάται από τον τύπο του ΛΣ, αλλά επηρεάζεται και από τις απαιτήσεις των διεργασιών.