Διδακτικά Βιβλία του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Δ. Ο ΤΕΛΙΚΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ

Η ιστορία μένει χωρίς νόημα, αν θεωρηθεί σαν μια αναγκαστική από τα πράγματα εξέλιξη ή σαν μια αιώνια, χωρίς τέλος επανάληψη γεγονότων ή σαν μια αρνητική πορεία προς την καταστροφή και τον αφανισμό. Η βιβλική, όμως, θεώρηση της ιστορίας ως του πεδίου όπου από κοινού δρουν Θεός και ανθρωπότητα, δίνει σ' αυτήν νόημα και σκοπό: κατευθύνεται προς ένα αίσιο τέλος-σκοπό, την ανακαίνιση και τη μεταμόρφωση του κόσμου σε Βασιλεία του Θεού, δηλαδή σε έναν καινούριο κόσμο όπου θα κυριαρχεί η αγάπη, η δικαιοσύνη, η ειρήνη και η αδελφοσύνη και θα απουσιάζει το κακό, η αμαρτία, η φθορά και ο θάνατος. Μέσα από αυτή την προοπτική και το όραμα, ο άνθρωπος που συνεργάζεται με το Θεό απορρίπτει διλήμματα και νοοτροπίες που οδηγούν σε απαισιόδοξες στάσεις, σαν τη γνωστή "δεν γίνεται τίποτα, αυτός ο κόσμος δεν μπορεί να αλλάξει". Είναι γεγονός ότι πολλές φορές το σχέδιο του Θεού φαντάζει εξωπραγματικό και ανεδαφικό. Η ιστορία όμως έχει αποδείξει πως, αν και το κακό φαίνεται να κυριαρχεί, μεμονωμένοι άνθρωποι ή μειονότητες, με τη βοήθεια του Θεού και με την ιστορική τους δράση, άλλαξαν την πορεία των γεγονότων.

Ο Θεός μας έχει υποσχεθεί ότι θα ολοκληρώσει το σχέδιο του για την ανακαίνιση και τη μεταμόρφωση του κόσμου με τον ερχομό της Βασιλείας του. Ήδη μέσα στην ιστορία μπορεί κανείς να ανιχνεύσει τα σημάδια που πείθουν ότι το σχέδιο αυτό εξελίσσεται χωρίς τυμπανοκρουσίες, "υπόγεια και αθόρυβα". Όμως, ταυτόχρονα, μας προσκαλεί να πάρουμε κι εμείς μέρος σ' αυτή τη μεταμόρφωση. Δεν πρέπει να τρομάζει το γεγονός ότι λίγοι ανταποκρίνονται σ' αυτήν την πρόσκληση. Όπως μια μικρή ποσότητα από προζύμι μπορεί να ζυμώσει όλο το ζυμάρι (Α' Κορ. 5,6), έτσι και όσοι εμπιστεύονται το Θεό, με τον προσωπικό τους αγώνα μπορούν να αλλάξουν τον εαυτό τους, να μεταμορφώσουν την κοινωνία και να συστρατευθούν στο όραμα μιας "καινούριας γης και ενός καινούριου ουρανού" (Αποκ. 21,1 εξ.).

ΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ - Ο κόσμος και ο άνθρωπος είναι "ποίημα" της ελευθερίας και της αγάπης του Θεού. Τίποτα δεν έγινε τυχαία, όλα δημιουργήθηκαν με έναν συγκεκριμένο σκοπό. - Ο Θεός δεν στέκεται ξένος προς την ανθρώπινη ιστορία, αλλά, χωρίς να προαποφασίζει τη μοίρα των ανθρώπων, παρεμβαίνει μέσα σ' αυτή για να ολοκληρώσει το σχέδιό του. Καλεί μάλιστα τον άνθρωπο να συμμετέχει ενεργά στο σχέδιο αυτό. - Ο άνθρωπος έχει τεράστια ευθύνη ως υπεύθυνος διαχειριστής του κόσμου και ως συνδημιουργός του Θεού μέσα στην ιστορία. Οι αποφάσεις και οι πράξεις κάθε ανθρώπου, όσο "ασήμαντος" κι αν θεωρείται, επηρεάζουν την πορεία της ιστορίας. - Η ιστορία τελικά είναι συνδημιουργία Θεού και ανθρώπου με στόχο την ανακαίνιση και τη μεταμόρφωση όλου του κόσμου σε Βασιλεία του Θεού. - Η νοοτροπία: "δεν γίνεται τίποτα, δεν αλλάζει ο κόσμος" εξυπηρετεί τελικά αυτούς που δε θέλουν να αλλάξει τίποτα. Ο πιστός, όμως, γνωρίζει ότι όλα μπορούν να αλλάξουν γιατί κυρίαρχος της ιστορίας είναι ο ίδιος ο Θεός.

ΕΧΟΥΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ; 1. Πώς κρίνεις την άποψη ότι ο Θεός όταν δημιουργούσε τον κόσμο και τον άνθρωπο "έπαιξε ζάρια"; Είμαστε άραγε μια τυχαία ζαριά μέσα στο σύμπαν; 2. "Σιγά μη νοιάζεται ο Θεός για τη δική μου προσωπική ιστορία", λένε κάποιοι. Θα ήθελες να πιστεύεις σε έναν τέτοιο Θεό; Γιατί; 3. Με την τόση κακία, υποκρισία, αδικία και εκμετάλλευση που κυριαρχεί στον κόσμο, πώς μπορούμε να τραγουδάμε "τα θέλουμε όλα και τα θέλουμε τώρα"; Μπορούμε εμείς να αλλάξουμε τον κόσμο; Πώς; 4. Η Βασιλεία του Θεού είναι μια πραγματικότητα που έχει ήδη ξεκινήσει, αλλά και ένα όραμα που θα ολοκληρωθεί στο τέλος της ιστορίας. Πώς φαντάζομαι εγώ προσωπικά το περιεχόμενό της;