Δ. ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ

α) Η απιστία του ανθρώπου στον ανώτερο προορισμό του τον κάνει να κυνηγά το εύκολο και εφήμερο, το ψεύτικο και παραπλανητικό. Κατά τον άγιο Γρηγόριο Παλαμά, νους ο οποίος απομακρύνεται από τον Θεό γίνεται κτηνώδης ή δαιμονιώδης.

β) Γίναμε άνθρωποι της βιολογικής ανάγκης. Ο βομβαρδισμός από τα ΜΜΕ προϊόντων κατανάλωσης κάνουν τον άνθρωπο αγχωμένο, εξαρτημένο και αγωνιζόμενο μόνο γι' αυτά.

γ) Η εισβολή ξένων προτύπων ζωής στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ) και η απομάκρυνση από πρότυπα της δικής μας παράδοσης, του δικού μας πολιτισμού. Ήρωες, φιλόσοφοι, λογοτέχνες, άγιοι, σημερινοί πνευματικοί άνθρωποι, όταν εμφανίζονται στους δέκτες μας αλλάζουμε κανάλι για να δούμε εικόνες που δεν προβληματίζουν, δε μορφώνουν, αλλά παραμορφώνουν την καλή μας επιθυμία.

δ) Η εξωτερική ομορφιά, που διαφημίζεται και προβάλλεται από τα Μ.Μ.Ε. για να προκαλέσει τον θεατή, εξαφανίζει την ολοκληρωμένη άποψη για τον άνθρωπο. Η εξωτερική ομορφιά, ο γυμνισμός παραπλανά, γίνεται εμπορεύσιμος, ενώ για να βρεις την εσωτερική ομορφιά πρέπει να την ψάξεις γιατί δεν φαίνεται.

ε) Η απώλεια του μέτρου και του ελέγχου στην επιθυμία έρχεται όταν ο άνθρωπος απομακρυνθεί από τη σχέση του με το Θεό. Η κατάχρηση στα γήινα, η υποδούλωση της ανθρώπινης αξίας στη σάρκα εξελίσσονται σε "αγενή πάθη", σε χαρά που συνοδεύεται από οδύνη κατά τον άγιο Γρηγόριο Παλαμά. Τα "ένθεα πάθη" χαρακτηρίζονται από μια μόνιμη και ανείπωτη γλυκύτητα (Ανέστη Κεσελόπουλου, Πάθη και αρετές, εκδ. Δόμος, Αθήνα 1986, σ. 31).

στ) Αυτό που δεν θέλω, κατά τον άγιο Ιωάννη Χρυσόστομο, είναι εκείνο το οποίο από τα βάθη της ψυχής μου δεν επαινώ, δεν αποδέχομαι, εκείνο που δεν αγαπώ. Μπορεί οι λογισμοί μας να είναι κακοί, όμως πρέπει να γνωρίζουμε ότι η διάνοια μας διατηρεί την ευγένεια που της δωρίστηκε από τον Δημιουργό (Άπαντα Αγίων Πατέρων, εκδ. Ωφελίμου Βιβλίου, τ. 81, σ. 49).