Ζ. ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΣΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ

Η αγάπη προς τον πλησίον είναι αγάπη προς το Χριστό, του οποίου εικόνα είμαστε όλοι. Αυτή η αγάπη ενώνει και λύνει τα δεσμά της μοναξιάς και της απομόνωσης. Αυτή η αγάπη είναι:

• Ανιδιοτελής, γιατί ξεκινάει από το Χριστό που δίνει το αίμα του για να ενωθούν όλοι οι άνθρωποι (Εκκλησία).

• Ενεργητική και όχι παθητική, γιατί με αυτήν ο άνθρωπος πάντα συγχωρεί, πάντα ελπίζει και πάντα υπομένει, για να υπάρχει η αληθινή κοινωνία των ανθρώπων.

• Δωρεά, γιατί με αυτήν ο άνθρωπος δε διεκδικεί τίποτε από τον πλησίον αλλά θυσιάζεται, όπως ο Χριστός, για να ευτυχήσει αιώνια μαζί του.

ΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ - Η απομάκρυνση των πρωτόπλαστων από το Θεό προξένησε και τη δική τους διάσπαση. - Ο Χριστός καταργεί κάθε διάκριση όπως και αυτή μεταξύ των δύο φύλων. - Η ισότητα των δύο φύλων εξασφαλίζεται όταν συνειδητοποιηθεί ότι και οι δύο έχουν κοινό Πατέρα, το Θεό και ένα προορισμό, τη θέωση. - Η ιδιαιτερότητα των δύο φύλων αναφέρεται στις ιδιαίτερες κλίσεις και τη θέση που έχει το καθένα μέσα στη δημιουργία. - Η μοναξιά εμφανίζεται όταν η ένωση των δύο στηρίζεται μόνο στη σεξουαλικότητα, στην εξωτερική εμφάνιση και όχι στην αγάπη και στην εσωτερικότητα. - Με την αγάπη εξαφανίζεται το εγώ και η ανταγωνιστική σχέση. - Η προσευχή, η συγνώμη, η μετάνοια και η συμφιλίωση μπορεί να αποτελέσουν λύση στις δοκιμαζόμενες οικογενειακές και κοινωνικές σχέσεις.

ΕΧΟΥΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ; 1. Πώς προήλθε η αντιπαλότητα των δύο φύλων; 2. Πώς καταργείται η διάκριση μεταξύ των δύο φύλων; 3. Γιατί δεν προτιμούν οι περισσότεροι τον πολιτικό γάμο; 4. Πώς δικαιολογείται ο μοναχός να μην αισθάνεται μοναξιά; 5. Γιατί και μετά το γάμο ορισμένοι άνδρες και γυναίκες νιώθουν ξένοι; 6. Πώς βλέπεις την ιδέα της ανύπαντρης μητέρας; 7. Τι χρειάζεται για να υπάρξει συντροφικότητα στο ζευγάρι και στην οικογένεια;