Δ. Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

1. Η χαρά έχει μονιμότητα όταν: α) είναι καρπός του Αγίου Πνεύματος, όπως και η αγάπη, η πίστη, η μακροθυμία, η εγκράτεια και β) όταν συνδεθεί με την ελπίδα στην αφθαρσία. Η χαρά και η ωφέλεια των νέων από τη μονομερή γύμναση του σώματος είναι ελλιπής και ανολοκλήρωτη. "Η γύμναση του σώματος λίγο ωφελεί, η ευσέβεια όμως είναι ωφέλιμη για όλα. Επειδή υπόσχεται τη ζωή και την τωρινή και τη μελλοντική" (Α' Τιμ. δ. 8).

2. Η απαλλαγή από το κακό και την αμαρτία γίνεται αιτία αληθινής χαράς, αφού ο Θεός επισκέπτεται την καθαρή καρδιά. Η Ανάσταση του Χριστού με τη νίκη κατά της αμαρτίας και του θανάτου είναι η μεγαλύτερη χαρά της ανθρωπότητας.

3. 0 Χριστός που είναι "χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας" (Εβρ. 13,8), οι προστάτες άγιοι, τα κοιμητήρια, κάνουν το παρόν αιώνιο και ο χρόνος που περνά δεν αποκαρδιώνει τον άνθρωπο.

4. Η προσδοκία του ανθρώπου ότι με τη δευτέρα παρουσία του Χριστού θα καταργηθεί για πάντα ο θάνατος και η φθορά δεν τον κάνει σκυθρωπό όσες δοκιμασίες και αν συναντήσει στη ζωή του. Όταν ο άνθρωπος νομίζει ότι τον αγώνα μιας ολόκληρης ζωής εξαφανίζει ο θάνατος, τότε ζει με την αγωνία του θανάτου και της απελπισίας. Επομένως, η χρήση του ελεύθερου χρόνου δεν μπορεί να είναι ενάντια στη βίωση της αιωνιότητας, του Θεού, σε κάθε στιγμή.

5. Η Ορθοδοξία προτείνει μέσα από την παράδοσή της το χαροποιό πένθος, τη χαρμολύπη, το μέτρο. Ο επίπονος δρόμος της άσκησης κατά του κακού φέρνει την αληθινή χαρά και αυτός που αγωνίζεται δεν αισθάνεται ανία γιατί βρίσκει νόημα στη ζωή. Το πένθος είναι ένα χρυσό καρφί της ψυχής, όπως λέει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακας.

6. Μέσα από τη θυσία για το συνάνθρωπο έρχεται η αληθινή χαρά. Ο μεγάλος ανθρωπιστής Ραούλ Φολερώ, που έδωσε όλη του την περιουσία και θυσίασε ολόκληρη τη ζωή του για τη θεραπεία των λεπρών, έλεγε ότι όταν δίνεις χαρά παίρνεις μεγαλύτερη.

ΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ - Ο χρόνος για τη νεότητα έχει μεγάλη σημασία. - Η χαρά εξαρτάται από τις σχέσεις που αναπτύσσονται. - Η εκμετάλλευση του χρόνου μπορεί να προσφέρει αληθινή χαρά όταν αποφεύγονται μάταιες συζητήσεις, έμμονες ιδέες, ψυχοφθόρα διασκέδαση. - Η Εκκλησία προτείνει και διδάσκει ότι: α) η χαρά είναι καρπός του Αγίου Πνεύματος, 6) η ανάσταση του Χριστού σαν νίκη κατά της αμαρτίας και του θανάτου έδωσε τη μόνιμη χαρά στον άνθρωπο, γ) ο άνθρωπος με το Χριστό δεν φοβάται τον χρόνο που κυλά, αφού συνδέεται το παρόν με το αιώνιο.

ΕΧΟΥΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ; 1. Για ποιο λόγο ο χρόνος του νέου είναι πολυτιμότερος από του μεγάλου; 2. Η συναναστροφή σου με τους μεγάλους ή τους συνομηλίκους γιατί δεν σου φέρνει τη χαρά που θέλεις; 3. Έχει σχέση ο χρόνος με τη χαρά; 4. Τι φταίει και δεν χαίρεται σήμερα ο άνθρωπος, παρ' όλο ότι έχει τα πάντα στη διάθεσή του; 5. Με ποιο τρόπο ο άνθρωπος μπορεί να αντιμετωπίσει την καθημερινή απογοήτευση και να αποκτήσει μέσα του μόνιμη χαρά;