Γ. ΤΟ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Με τη διδασκαλία και το παράδειγμά του ο Χριστός εγκαινίασε ένα νέο τρόπο ζωής για τους ανθρώπους και έθεσε το θεμέλιο για τον καινούριο κόσμο της Βασιλείας του Θεού.

" Το Πνεύμα του Κυρίου με κατέχει, γιατί ο Κύριος με έχρισε και μ' έστειλε ν' αναγγείλω το χαρμόσυνο μήνυμα στους φτωχούς, να κηρύξω στους υπόδουλους την απελευθέρωση και στους τυφλούς πώς θα βρουν το φως τους, να φέρω την ελευθερία στους καταπιεσμένους, να αναγγείλω τον ερχομό του χρόνου που ο Κύριος θα φέρει τη σωτηρία στο λαό του" Λουκ. 4,18-19

- Αμφισβήτησε την ηθική της εποχής φέρνοντας στο προσκήνιο της ιστορίας τους καταφρονημένους και περιθωριακούς ανθρώπους της εποχής του. Με τέτοιους ανθρώπους συναναστρεφόταν, γιατί αυτοί μπορούσαν ταπεινά να ανοίξουν την καρδιά τους στο μήνυμά του. Οι "ευσεβείς" της εποχής συχνά τον κατηγορούσαν γι' αυτό (Λουκ. 5,30· 7,34). Ο ίδιος όμως δεν δίστασε να πει πως οι πόρνες και οι τελώνες θα μπουν πριν από τους "ευσεβείς" στη Βασιλεία των ουρανών (Ματθ. 21, 31).

- Απελευθέρωσε τους ανθρώπους από τα δεσμά του Νόμου και φανέρωσε ότι στον καινούριο κόσμο του προέχει η αγάπη. Δεν είναι πλέον η τήρηση των νόμων η εγγύηση της σωτηρίας αλλά η έμπρακτη αγάπη προς τον Θεό, τους συνανθρώπους και την κτίση. Μίλησε για μια αγάπη χωρίς όρια και προϋποθέσεις, αφού όσοι θα τον ακολουθούσαν θα έπρεπε να αγαπούν ακόμα και τους εχθρούς τους (Ματθ. 5, 44). Όποιος δεν αγαπά δε μπορεί να γνωρίσει και το Θεό, γιατί ο Θεός είναι αγάπη (Α’ Ιωάν. 4, 8).

- Θεράπευσε πλήθος αρρώστων και στάθηκε με συγκατάβαση απέναντι στην ανθρώπινη αδυναμία. Αποκάλυψε στους ανθρώπους την αλήθεια, δηλαδή τον εαυτό του, ώστε να μπορέσουν να γνωρίσουν την πραγματική ελευθερία (Ιωάν. 8,32). Κάλεσε όλους τους ανθρώπους, αν ήθελαν να τον ακολουθήσουν, να απαρνηθούν τον εγωισμό τους και να τον ακολουθήσουν με όλα τα προβλήματά τους (Ματθ. 16, 24) κι Εκείνος θα τους ανάπαυε και θα τους απελευθέρωνε από το φορτίο τους (Ματθ. 11, 28-30).

- Έδειξε με το Σταυρό του ότι η δύναμη του χριστιανού φανερώνεται μέσα στην αδυναμία του (Β' Κορ. 12,9). Η αυτάρκεια που φέρνουν τα πλούτη και η δόξα δημιουργεί μια απατηλή αίσθηση κυριαρχίας και εξουσίας. Ο Σταυρός, όμως, το έσχατο σύμβολο "αδυναμίας", έγινε για τους χριστιανούς σύμβολο δύναμης, σύμβολο που αποτυπώνουν πάνω στο σώμα τους. Έτσι δηλώνουν την εκούσια αυτοπαραίτηση από το ατομικό τους θέλημα, για να εκφραστεί το θέλημα του Θεού. Αυτή η στάση δίνει τέτοια δύναμη στον άνθρωπο ώστε να μπορεί ακόμα και "να μετακινεί βουνά" (Ματθ. 11, 23· 21, 21).

- Με την Ανάστασή του νίκησε τον έσχατο εχθρό του ανθρώπου, το θάνατο. Παύει πλέον ο θάνατος να είναι το αδυσώπητο τέλος της ζωής, που συντρίβει τις ελπίδες του ανθρώπου και τον χωρίζει από τα αγαπημένα του πρόσωπα. Ο θάνατος έγινε ένα πέρασμα σε μια εντελώς νέα ζωή, στην πραγματική ζωή, όπου ο θάνατος "ουκέτι κυριεύει" (Ρωμ. 6,9), και όπου θα ξαναβρεθούμε όλοι μαζί με τον αναστημένο Χριστό.