Διδακτικά Βιβλία του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

β) Λίγα στοιχεία για τη ζωή του

Ο προφήτης ανήκε στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα και ήταν μορφωμένος. Έτσι, η γλώσσα των λόγων του ήταν προσεγμένη και ωραία. Στις προφητείες του συχνά χρησιμοποιούσε εικόνες παρμένες από τη γεωργική και αγροτική ζωή, επειδή είχε ανατραφεί σε γεωργικό περιβάλλον.

Ο Ωσηέ συνήθιζε να επισκέπτεται τους τόπους λατρείας, κυρίως κατά τις μεγάλες γιορτές και να προφητεύει. Εκεί συζητούσε σε έντονο ύφος με το λαό. Γι' αυτό και πολλές προφητείες του είναι παραστατικές και ζωηρές. Έκρινε περισσότερο απ' όλα τη θρησκευτική κατάσταση της εποχής. Καταδίκαζε δηλαδή την τυπολατρία*, την ειδωλολατρία και την απομάκρυνση από τον αληθινό Θεό. Διαπίστωνε ότι οι Ισραηλίτες είχαν ξεχάσει τη Διαθήκη και δεν ήξεραν πια πώς έπρεπε να ζουν. Αποτέλεσμα ήταν να καταστρέφονται οι σχέσεις των ανθρώπων και να επικρατεί αδικία και διαφθορά. Τα αυστηρά κηρύγματά του στάθηκαν αφορμή να διωχθεί. Όπως αναφέρει ο ίδιος: «Ανόητος», λέτε, «είν' ο προφήτης! Τρελός ο άνθρωπος του Πνεύματος!». Μ' αυτά τα λόγια με προσβάλλετε. Με μισείτε τόσο πολύ, γιατί τόσο μεγάλη είν' η αμαρτία σας … όπου κι αν πάω, μου στήνετε παγίδες. Και στο Ναό ακόμα του Θεού μου μου επιτίθεστε…

γ) Μερικές προφητείες του Ωσηέ • Το κακό και το άδικο βασιλεύει Ο Κύριος λέει: «Οι Ισραηλίτες με δόλο ξεγελούν το βασιλιά και τους … άρχοντες… Το καταστροφικό τους μίσος καίει σαν τη φλόγα της φωτιάς. Ο ένας βασιλιάς μετά τον άλλο γίνεται θύμα τους. Κι ούτ' ένας τους δεν μ' επικαλείται… Ακούστε τα αυτά εσείς ιερείς! Εσείς οι αρχηγοί του Ισραήλ προσέξτε! Ακούστε τα κι εσείς που στη βασιλική ανήκετε οικογένεια! Εσείς θα έπρεπε να κρίνετε δίκαια. Αντί γι' αυτό όμως, γίνατε για το λαό μου παγίδα … και δίχτυ απλωμένο … λάκκος βαθύς… Εσείς, ιερείς, σκοντάφτετε μέρα μεσημέρι… Ο λαός μου βαδίζει στην καταστροφή από έλλειψη γνώσης…». • Ψεύτικους θεούς λατρεύει ο Ισραήλ Λέει ο Κύριος: «Είδα πράγματα φρικτά στον Ισραήλ. Ο λαός μολύνθηκε με τη λατρεία των ειδώλων… Μου προξενεί φρίκη το μοσχάρι σας, κάτοικοι της Σαμάρειας!… Ως πότε πια μ' αυτό το απαίσιο πράγμα θα ζείτε; Τι σχέση έχει ο Ισραήλ μ' αυτό το πράγμα; Αυτό διόλου δεν είναι θεός. Ένας τεχνίτης το 'φτιαξε! Κομμάτια θα γίνει το μοσχάρι της Σαμάρειας. Καθώς το λέει ο λόγος, αυτός που σπέρνει άνεμο, θύελλα θα θερίσει». • Μακριά απ' το Θεό όλα καταστρέφονται Ο Κύριος λέει: «Ο λαός … με τα έθνη ανακατεύτηκε… Ξένοι κατέφαγαν τη δύναμή του, μα ετούτος δεν το νιώθει… Δεν επιστρέψανε σ' εμένα τον Κύριο, το Θεό τους. Ούτε με αναζήτησαν… Πότε τους Αιγύπτιους για βοήθεια καλούν, πότε στην Ασσυρία καταφεύγουν… Αλίμονο στο λαό … που έφυγε μακριά μου!… Φάγατε της κακίας σας τον καρπό. Κάνατε του κεφαλιού σας και στηριζόσασταν στο πλήθος των πολεμιστών σας. Γι' αυτό και του πολέμου ο κρότος μέσα στις πόλεις σας θα μπει και θα καταστραφούν όλα τα φρούριά σας…». Ακούστε το λόγο του Κυρίου, λαέ του Ισραήλ! Ο Κύριος κρίνει τους κατοίκους αυτής της χώρας, γιατί δεν υπάρχει αλήθεια, ούτε αγάπη, ούτε γνώση του Θεού. Πληθαίνουν οι κατάρες κι οι απάτες, οι φόνοι, οι κλεψιές και οι μοιχείες*, τον ένα φόνο ακολουθεί ο άλλος. Γι' αυτό κοιτάξτε! Άρχισε να ξεραίνεται η χώρα, κι όλα όσα ζούνε πάνω της από τη δίψα θα πεθάνουν. Μαζί με τ' άγρια ζώα και τα πετούμενα, ακόμα και της θάλασσας τα ψάρια θα ψοφήσουν. • Η αγάπη του Θεού ποτέ δεν εξαντλείται Ο Κύριος λέει: «Όταν ο Ισραήλ ήταν παιδί, τον αγάπησα και τον κάλεσα από την Αίγυπτο να είναι γιος μου. Μετά, όμως, όσο τους καλούσα προς εμένα, τόσο αυτοί απομακρύνονταν. Στο Βάαλ πρόσφεραν θυσίες και μπρος στα είδωλά του καίγαν προσφορές. Εγώ δίδαξα το λαό να περπατάει, τον κράτησα στην αγκαλιά μου, αλλά αυτοί δεν αναγνώρισαν ότι εγώ τους φρόντιζα. Προσεκτικά τους οδηγούσα, δεμένος μαζί τους με τα δεσμά της καλοσύνης και της αγάπης. Πώς θα μπορούσα να σ' εγκαταλείψω, λαέ μου;… Ραγίζει η καρδιά μου, όταν το σκέφτομαι. Πονώ για σας». • Μετάνοια και πραγματική αγάπη ζητάει απ' τους ανθρώπους ο Θεός Ο Κύριος λέει: «Τι να σου κάνω λαέ μου;… Σαν πρωινή ομίχλη είναι η αγάπη σας, σαν τη δροσιά την πρωινή που φεύγει… Την αγάπη σας θέλω κι όχι θυσίες. Να με αναγνωρίσετε για Θεό σας, παρά να μου προσφέρετε ολοκαυτώματα*». Τώρα, λοιπόν, εσείς γυρίστε πάλι πίσω στο Θεό σας. Κάντε πράξη την αγάπη και τη δικαιοσύνη και να ελπίζετε στο Θεό σας πάντοτε. Γύρνα, Ισραήλ, στον Κύριο το Θεό σου, γιατί σκόνταψες εξαιτίας της ανομίας σου. Στον Κύριο γυρίστε, μιλήστε και πείτε του: «Συγχώρησε την ανομία μας όλη, δέξου το δώρο μας. Αντί για ταύρους σου προσφέρουμε τις προσευχές μας».