Ο 19ος αιώνας.

Κατά το 19ο αιώνα παράλληλα με την εφεύρεση της ατμομηχανής εισάγεται η έννοια της ενέργειας. Αυτή η έννοια συνδέεται με τις μεταβολές που συμβαίνουν στη φύση. Την ίδια εποχή η αναπτυσσόμενη βιομηχανία χρειαζόταν μηχανές με τη μεγαλύτερη δυνατή απόδοση. Μελετώντας αυτό το πρόβλημα ο Άγγλος Κέλβιν και ο Γερμανός Κλαούζιους κατέληξαν στη διατύπωση ενός θεμελιώδους νόμου που αφορά την απόδοση των θερμικών μηχανών. Επίσης ο Άγγλος ερευνητής Τζάουλ εκτελώντας πειράματα, συμπέρανε ότι η ενέργεια μπορεί να αλλάζει μορφή αλλά συνολικά διατηρείται σταθερή. Την ίδια περίοδο ο Σκωτσέζος Μάξγουελ ανακάλυψε ότι ο ηλεκτρισμός και ο μαγνητισμός αποτελούν ουσιαστικά ένα και το αυτό φαινόμενο (ηλεκτρομαγνητισμός) και προέβλεψε την ύπαρξη ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων. Με τέτοια κύματα διαδίδεται το ορατό φως αλλά και τα ραδιοκύματα, που αποτελούν τη βάση για τις ασύρματες τηλεπικοινωνίες (ραδιόφωνο, τηλεόραση, κ.α.).

Η Ηλεκτρομαγνητική Θεωρία του Μάξγουελ επιβεβαιώθηκε πειραματικά από τον Γερμανό Φυσικό Χέρτζ.

Εικόνα 1.7. ΜΑΞΓΟΥΕΛ (MAXWEL)