Η αγαπητική σχέση με το Θεό ανακαινίζει τον άνθρωπο

Η σχέση αγάπης που αναπτύσσεται ανάμεσα στον άνθρωπο και στο Θεό και η οποία προϋποθέτει τη σχέση αγάπης του ανθρώπου προς το συνάνθρωπο του δημιουργεί νέα δεδομένα για τον άνθρωπο.

• Μπαίνουν οι βάσεις για κάτι καινούριο και αλλιώτικο στη ζωή, που χαρίζεται, αλλά ταυτόχρονα κατακτιέται με κόπο, αγώνες και θυσίες.

• Ξεκαθαρίζουν οι αντιλήψεις για το Θεό και οι σχέσεις ανθρώπου-Θεού. Από σχέσεις αφέντη-δούλου γίνονται σχέσεις Πατέρα-παιδιού.

• Καθορίζονται πλέον με βάση την αγάπη οι σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους.

• Αλλάζουν οι σχέσεις του ανθρώπου με τον υλικό κόσμο, αφού ο άνθρωπος βλέπει σ' αυτόν τη δημιουργία του Θεού (Ρωμ. 8,20-21).

• Ελευθερώνεται ο άνθρωπος από την αστοχία, το κακό και το θάνατο.

• Βεβαιώνεται η ελευθερία που χαρίζει ο Θεός στον άνθρωπο, που τον απαλλάσσει από κάθε μορφής εξάρτηση και υποδούλωση.

• Προσφέρεται στον άνθρωπο η δυνατότητα για δυναμική δράση μέσα στον κόσμο με στόχο τη διαρκή ανανέωση και μεταμόρφωσή του στην κατεύθυνση της Βασιλείας του Θεού.

Με βάση τα παραπάνω η αγαπητική σχέση Θεού και ανθρώπου δημιουργεί έναν καινούριο κόσμο, μια νέα δημιουργία, αφού "όποιος ανήκει στο Χριστό είναι μια καινούρια δημιουργία· τα παλιά πέρασαν, όλα έγιναν καινούρια" (Β' Κορ. 5,17). Με τη συνεργεία Θεού και ανθρώπου διαμορφώνεται ένα νέο ήθος και σε προσωπικό και σε κοινωνικό επίπεδο. Ο πιστός καλείται να πετάξει από πάνω του τον παλιό του εαυτό και να ντυθεί τον καινούριο άνθρωπο, που ο Θεός έπλασε κατά το σχέδιο του, για να ζει με δικαιοσύνη και αγιότητα που προέρχονται από την αλήθεια (Εφεσ. 4,23-24).

Ο ερωτευμένος με το Θεό άνθρωπος δε μένει ποτέ ο ίδιος. Αλλάζει ο εαυτός του, αλλάζει και η ζωή του αφού αποκτά νόημα. Μεταμορφώνεται μέχρι τα βάθη της ύπαρξής του. Και δεν είναι μόνος του. Είναι μέλος του Σώματος του Χριστού, της μεταμορφωμένης ανθρωπότητας. Και αισθάνεται έντονη την ανάγκη αυτή τη μεταμόρφωση να τη μεταδώσει και στον υπόλοιπο κόσμο.