Διδακτικά Βιβλία του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

7. ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ;

Σκοπός αυτής της διδακτικής ενότητας είναι: • Να γνωρίσετε ης πηγές και τις αιτίες του καλού και του κακού. • Να συνειδητοποιήσετε τις συνέπειες του κακού στην προσωπική και κοινωνική ζωή. • Να κατανοήσετε τη σχέση του Θεού με το κακό.

Το κακόν κατά την Αγίαν Γραφήν δεν είναι έμφυτόν τι εν τη κτίσει, έστω και υπό την μορφήν ελλείψεως του αγαθού, διότι "είδεν ο Θεός τα πάντα όσα εποίησε και ιδού καλά λίαν" (Γεν. 1,31). Ούτε είναι το κακόν έλλειψις οντότητας, αφού τα πάντα εποίησεν ο Θεός εκ του μη όντος εις το είναι. Εάν το κακόν είναι απλώς μια έλλειψις οντότητας, έπεται ότι εκ του κακού εποίησεν ο Θεός τον κόσμον. Η Αγία Γραφή δεν ευρίσκει φύσει το κακόν εις τα κτίσματα, διότι κάμνει σαφή διάκρισιν μεταξύ της δημιουργίας του κόσμου και της πτώσεως αυτού. Ο Θεός είναι αίτιος της υπάρξεως των κτισμάτων, άτινα κατ' αρχήν είναι "καλά λίαν", αλλά δεν είναι αίτιος των μετα-δημιουργικών ατελειών του κόσμου…. Ένεκα, λοιπόν, της όλως θετικής δημιουργίας του κόσμου τούτου και της αναιτιότητος του Θεού δια το εν αυτώ κακόν, η σωτηρία του ανθρώπου δεν επιτελείται δια μιας πλατωνικής φυγής της ψυχής εκ του κόσμου και της ύλης, αλλ' αντιθέτως συντελείται δια της εν κοσμώ και χρόνω καταστροφής του κακού, δια της αναστάσεως και ανακαινίσεως των πάντων. Η σωτηρία δεν είναι εκ του κόσμου, αλλ' εκ του κακού. "Ουκ ερωτώ ίνα άρης αυτούς εκ του κόσμου, αλλ' ίνα τήρησης αυτούς εκ του πονηρού" (Ιωάν. 17,15)· "έσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος" (Α' Κορ. 15,26)· "και αυτή η κτίσις ελευθερωθήσεται από της δουλείας της φθοράς εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού" (Ρωμ. 8,21)· "ο εγείρας τον Χριστόν εκ νεκρών ζωοποιήσει και τα θνητά σώματα υμών" (Ρωμ. 8,11). Η κυρία βάσις του περί αναστάσεως δόγματος είναι η ιουδαιοχριστιανική εκδοχή περί δημιουργίας και πτώσεως. Ιωάν. Σ. Ρωμανίδου, Το προπατορικόν αμάρτημα, εκδ. Δόμος, Αθήνα 1989, σσ. 50-51

Είναι κοινή διαπίστωση όλων μας ότι στον κόσμο μας κυριαρχεί το κακό. Οι συμφορές, ο πόνος, ο φόβος, η αδικία, οι αρρώστιες, η πείνα, οι πόλεμοι και κυρίως ο θάνατος έχουν διαποτίσει την καθημερινή μας ζωή. Είναι λογικό συνεπώς να μας δημιουργούνται ερωτήματα, όπως: «από πού προήλθε αυτό το κακό;», «τι συνέπειες έχει;» «ποια είναι η θέση του Θεού απέναντι σ' αυτό;», «τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος γι' αυτή την κατάσταση;» Χρειάζεται, για να απαντήσουμε στα ερωτήματα αυτά, να ξαναθυμηθούμε όσα η Εκκλησία μας διδάσκει για τη δημιουργία του κόσμου και του ανθρώπου.