Δείτε κι αυτό

Θερμοκήπιο και ηλιακός θερμοσίφωνας

Από πολύ παλιά ο άνθρωπος προσπάθησε να εκμεταλλευτεί την ηλιακή ενέργεια για τις ανάγκες του. Στις οικοδομές, λόγου χάρη, το επιχείρησε με τον κατάλληλο προσανατολισμό τους, με τη θέση και το μέγεθος των παραθύρων ή με τη χρήση κατάλληλων οικοδομικών υλικών. Παρ' όλα αυτά, ακόμα και σήμερα η αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας είναι ελάχιστη. Δεν προσεγγίζει ούτε το 0,005% της παγκόσμιας κατανάλωσης ενέργειας.

Η ηλιακή ενέργεια παγιδεύεται από διαφανή υλικά, όπως το γυαλί. Αυτό συμβαίνει στα «ηλιακά σπίτια» και τα αγροτικά θερμοκήπια. Εκεί τα τούβλα, το μπετόν και το έδαφος θερμαίνονται από τον Ήλιο και από αυτά με αγωγή και ρεύματα μεταφοράς θερμαίνεται το περιβάλλον. Άλλος τρόπος είναι η χρησιμοποίηση ειδικών κατασκευών (συλλέκτες) όπου κάποιο υγρό, όπως το νερό, θερμαίνεται από την ηλιακή ακτινοβολία. Ένας τέτοιος συλλέκτης είναι ο ηλιακός θερμοσίφωνας, στον οποίο το νερό αφού θερμανθεί από την ηλιακή ακτινοβολία, μπορεί να μεταφερθεί και να χρησιμοποιηθεί.

Παρόμοιο «φαινόμενο θερμοκηπίου» συμβαίνει και στον πλανήτη μας. Το διοξείδιο του άνθρακα και τα άλλα καυσαέρια από τη χρήση ορυκτών καυσίμων στους σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, στα εργοστάσια και τα μεταφορικά μέσα, λειτουργούν στην ατμόσφαιρα σαν ένα τεράστιο γυάλινο παράθυρο γύρω από τη Γη. Έτσι εμποδίζεται η διάδοση θερμότητας με ακτινοβολία από τη Γη στο Διάστημα. Αυτό συντελεί ώστε η Γη να γίνεται ολοένα θερμότερη, με αποτέλεσμα σταδιακά να τροποποιείται το κλίμα της, με δραματικές πιθανόν επιπτώσεις στη βιολογική ισορροπία των οικοσυστημάτων.