Εφημερίδα "Τα Νέα"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Κόσμος :: Πορτρέτο

( πρόσωπα - προδομένες ελπίδες :: 21-02-2003) 

ΚΑΝΑΝ ΜΑΚΙΓΙΑ

Πρόσωπα Προδομένες ελπίδες

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

Οι πιο αποφασισμένοι υποστηρικτές της ένοπλης επέμβασης στο Ιράκ είναι οι Ιρακινοί διανοούμενοι που ζουν στις ΗΠΑ. Τουλάχιστον ήταν μέχρι πρόσφατα.

Κάναν Μακίγια. Οι ΗΠΑ, καταγγέλλει, προδίδουν τις ελπίδες των δημοκρατών του Ιράκ

Γιατί ο Τζωρτζ Μπους κατάφερε, με τα σχέδιά του για μια "προσωρινή" αμερικανική διοίκηση στο Ιράκ, να κάνει κι αυτούς να διαμαρτύρονται. Τους ανθρώπους δηλαδή που υποστηρίζουν πως το αντιπολεμικό κίνημα είναι μια απολιτική ηθική σταυροφορία - το Βιετνάμ είναι άραγε ίδιο με τη Βοσνία, ίδιο με το Αφγανιστάν, ίδιο με το Ιράκ; ρωτούν -, που τονίζουν πως το καθεστώς του Σαντάμ είναι φασιστικό και δηλώνουν πως οι ίδιοι είναι πρώτα αντιφασίστες, και μετά κατά του πολέμου, αντι-ιμπεριαλιστές ή αντι-Μπους. Ανθρώπους όπως ο εξόριστος Ιρακινός Κάναν Μακίγια, που καταγγέλλει τώρα ότι οι ΗΠΑ προδίδουν τις ελπίδες των δημοκρατών του Ιράκ.

Πρώην αρχιτέκτονας, ο Μακίγια είναι σήμερα διευθυντής του Ιρακινού Κέντρου Έρευνας και Τεκμηρίωσης στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 έγραψε ένα βιβλίο για τη χώρα του με τίτλο "Δημοκρατία του Φόβου" (Republic of Fear), ένα χρονικό θανάτου και βασανιστηρίων. Στον Πόλεμο του Κόλπου, ήταν ένας από τους λίγους που υποστήριξαν πως οι αμερικανικές δυνάμεις όφειλαν να συνεχίσουν ώς τη Βαγδάτη και να μη φύγουν αφήνοντας τους Ιρακινούς με τα χειρότερα - και τις καταστροφές από τους βομβαρδισμούς και τον Σαντάμ.

Ο Μακίγια βρίσκεται τώρα στο Κουρδιστάν, στο Βόρειο Ιράκ, για να ετοιμάσει μια διάσκεψη των Ιρακινών αντιπάλων του δικτάτορα με στόχο να συμφωνήσουν στον σχηματισμό μιας μελλοντικής προσωρινής κυβέρνησης. Αλλά η διάσκεψη αυτή αναβάλλεται συνεχώς επειδή, εξηγεί ο Ιρακινός διαφωνών, οι Αμερικανοί δεν σταματούν να ασκούν πιέσεις για να την μεταθέτουν. "Οι ελπίδες μας προδόθηκαν", έγραψε στον "Ομπζέρβερ". Το σχέδιο για τη μετα-Σαντάμ εποχή που παρουσίασαν στην αντιπολίτευση οι Αμερικανοί, εξηγεί, προβλέπει τον διορισμό μιας στρατιωτικής κυβέρνησης στη Βαγδάτη με Αμερικανούς επικεφαλής των ιρακινών υπουργείων και Αμερικανούς στρατιώτες να περιπολούν στους δρόμους των ιρακινών πόλεων· και διορισμό από τις ΗΠΑ άγνωστου αριθμού Ιρακινών κουΐσλινγκ, αποδεκτών τις μοναρχίες του Κόλπου και κυρίως τη Σαουδική Αραβία, ως συμβούλων της στρατιωτικής κυβέρνησης. "Το σχέδιο αυτό", τονίζει ο Μακίγια, "εγγυάται ότι θα κάνει την αντιπολίτευση, από στενό σύμμαχο των ΗΠΑ σε όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, σε αντίπαλό τους στους δρόμους της Βαγδάτης αμέσως μετά την απελευθέρωση… Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών ετοιμάζεται να προδώσει, όπως έχει κάνει τόσες φορές στο παρελθόν, τις κεντρικές ανθρώπινες αξίες της αυτοδιάθεσης και της ατομικής ελευθερίας". Δικαιώνοντας παράλληλα τους "αντι-ιμπεριαλιστές" και τους "αντι-Σιωνιστές" του αραβικού κόσμου, τους υποστηρικτές του ένοπλου αγώνα και της άποψης πως "για όλα φταίνε οι ΗΠΑ".