Εφημερίδα "Τα Νέα"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Ορίζοντες :: Συνεχής συνέντευξη-πορτρέτο

( νικος κυριτσης - μια ζωή στα ποτάμια :: 21-03-2003) 

ΝΙΚΟΣ ΚΥΡΙΤΣΗΣ Μια ζωή στα ποτάμια

Με τον Νίκο γνωρίζομαι πολλά χρόνια και μαζί έχουμε γυρίσει μεγάλο κομμάτι της Ελλάδας, αλλά της Ηπείρου περισσότερο. Ποτέ του δεν κατάφερε να μου μάθει να κάνω καγιάκ, ή άλλα σπορ περιπέτειας και πάντα με κορόιδευε ότι είμαι «άχρηστος Αθηναίος». Την ίδια στιγμή όμως μου έδειχνε σπάνια κομμάτια του τόπου του αλλά και του ίδιου του εαυτού του ενώ με οδηγούσε στην ουσιαστική εμπειρία και όχι στη δήθεν κατάκτηση

ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΤΡΕΝΟΓΙΑΝΝΗΣ

Θυμάμαι τη στρυφνή και απότομη φωνή του, την ώρα που εγώ παλεύω να μη με καταπιεί ο Άραχθος γιατί το μόνοραφτ έχει αναποδογυρίσει και εγώ βγάζω μπουρμπουλήθρες, να φωνάζει: «Άμα χάσεις το κουπί θα σου σπάσω το κεφάλι!». Έπειτα από λίγο σκασμένος στα γέλια με περιμαζεύει και αρχίζει πάλι: «Στο έχω πει ένα σωρό φορές… Δεν κοιτάς ποτέ τον κίνδυνο, γιατί έτσι πας επάνω του. Κοιτάς τη λύση… τον κίνδυνο ποτέ… Σε έβλεπα τόση ώρα να πηγαίνεις επάνω στον βράχο… ούτε που κοίταξες την κοπάνα στα αριστερά σου!.. Έλα πάμε έξω τώρα να σου δείξω ένα φοβερό σημείο για φωτογραφία!».

Ο Νίκος Κυρίτσης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κόνιτσα και σήμερα είναι 40 χρόνων. Διευθύνει μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες στην Ελλάδα που κάνουν δραστηριότητες στη φύση (Νο Limits), διοργανώνει το διεθνές αθλητικό γεγονός «Εύαθλος» και έχει μόνιμη έδρα την Κόνιτσα.

«Ένας Γερμανός καθηγητής Πανεπιστημίου, εν ονόματι Σέχνερ, ερχόταν για καγιάκ στον Αώο από τις αρχές της δεκαετίας του 1970, διακηρύσσοντας πολύ σωστά ότι ο Αώος είναι το καλύτερο ποτάμι της Ευρώπης. Στα 1986 δώρισε 3 καγιάκ στον Δήμο Κόνιτσας και εμείς σαν πιτσιρικάδες αρχίσαμε να παίζουμε και να τσαλαβουτάμε μαζί τους. Στη συνέχεια όμως πήγαμε στη Γερμανία, ακολουθήσαμε κανονική εκπαίδευση, γίναμε καγιάκερς, κάναμε και την πρώτη σχολή στην Ελλάδα. Η επαγγελματική ενασχόληση με τις δραστηριότητες στη φύση ήρθε αργότερα, το 1994, που φτιάξαμε την τότε εταιρεία Paddler. Βέβαια στα χρόνια που ακολούθησαν έμαθα αλεξίπτωτο πλαγιάς, αναρρίχηση, ορειβασία και φυσικά έγινα οδηγός ραφτ, πράγμα πολύ εύκολο εάν ξέρεις καγιάκ».

Βάρκες στα χιόνια; Ο Νίκος Κυρίτσης όρθιος προσπαθεί να ισορροπήσει κάνοντας… snowraft

«Υπάρχουν μερικές βασικές αρχές που πρέπει να ακολουθείς όταν κάνεις σπορ στη φύση και η πρώτη από αυτές είναι ο σεβασμός στους κανόνες ασφαλείας. Δεν είναι ίδιοι για κάθε σπορ, αλλά γενικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι δεν πρέπει να ξεπερνάς τα όριά σου. Εντοπίζεις ποια είναι αυτά και ποτέ δεν τα ξεπερνάς… Οι δραστηριότητες στη φύση έχουν σταθερά αυξανόμενο κοινό γιατί οι άνθρωποι στις πόλεις έχουν απομακρυνθεί από το φυσικό τους περιβάλλον. Άλλωστε τα νέα πρότυπα που πλασάρονται έχουν να κάνουν μονάχα με το κυνήγι του χρήματος και της δόξας… Στην επαρχία είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα».

Τον ρωτώ πώς βλέπει όλους εκείνους που έρχονται για να κάνουν π.χ. rafting (κατέβασμα ποταμού με φουσκωτή βάρκα) και πώς μεταμορφώνονται ώρα με την ώρα!

«Οι άνθρωποι όταν κάνουν δραστηριότητες στο φυσικό τους περιβάλλον αλλάζουν τελείως, ξεχνάνε τα προβλήματά τους και είναι πολύ ευχάριστοι… Σπάνια κάποιος είναι δύστροπος. Κατ' αρχήν υπάρχει ένα γενικότερο άγχος… οι πρωτάρηδες είναι νευρικοί και εδώ παίζει σημαντικό ρόλο ο άνθρωπός τους, ο οικοξεναγός. Αν αυτός εμπνέει εμπιστοσύνη χαλαρώνουν πολύ γρήγορα και άμεσα κάνουν σαν μικρά παιδιά. Αρκετοί επίσης είναι εκείνοι που μετά την εκτέλεση μιας δραστηριότητας επιμένουν, μπαίνουν στον χώρο αυτό και φτάνουν στο να αλλάξουν ακόμα και τρόπο ζωής. Βλέπεις οι συνήθεις απλές δραστηριότητες που κάνουμε (π.χ. rafting, περπάτημα κ.λπ.) μπορούν να γίνουν από όλους και δεν χρειάζεται να έχεις ιδιαίτερη φυσική κατάσταση. Οι άνθρωποι αισθάνονται πανευτυχείς που τα κατάφεραν και είναι γεμάτοι αυτοπεποίθηση».

Χωρίς διπλώματα!

Διπλό καγιάκ στον Άραχθο. Ο υποφαινόμενος μπροστά ακολουθεί διαταγές και ο Νίκος πίσω δίνει προσταγές στον ανεπίδεκτο μαθήσεως

Ακούγεται παράδοξο, αλλά είναι αληθινό. Οι περισσότεροι - ή μάλλον όλοι - οι οδηγοί ποταμού στην Ελλάδα (δηλαδή εκείνοι που μπορούν να οδηγήσουν μια φουσκωτή βάρκα raft) δεν είναι αναγνωρισμένοι από την πολιτεία! Ο Νίκος Κυρίτσης απαντά:

«Υπολογίζουμε ότι περίπου 20.000 άνθρωποι τον χρόνο κάνουν rafting στην Ελλάδα. Δεν πιστεύω ότι κινδυνεύουν όλοι τους, αλλά κανένας οδηγός δεν έχει επίσημο δίπλωμα. Ο καθένας μπορεί να αυτοανακηρυχθεί οδηγός ποταμού και να βάλει κόσμο σε μια βάρκα! Οι ομοσπονδίες των αθλημάτων αυτών κάνουν εκκλήσεις προς την πολιτεία να διοργανώσει επίσημες σχολές για να πάρουν όσοι πρέπει δίπλωμα και να μην είναι ξεκρέμαστοι. Δεν υπάρχουν προδιαγραφές και δεν είναι κανένας αναγνωρισμένος… Τι θα γίνει αν συμβεί κάποιο ατύχημα;».

INFO

Η πόλη της Κόνιτσας είναι χτισμένη δίπλα στον ποταμό Αώο και απέχει 64 χιλιόμετρα από τα Ιωάννινα.