Φαινόμενα

Παιδιά-προϊόντα

Ζουν στους υπονόμους, εκδίδονται για λίγα κέρματα, πουλιούνται σε άτεκνους, παιδιά ενός πολιτισμού που εξακολουθεί να συντηρεί τις νοοτροπίες που αναπαράγουν την εξαθλίωσή τους

ΠΟΠΗ ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΟΥ

Παιδιά που ζουν στους υπονόμους του Βουκουρεστίου παρουσίασε ο φακός του "Εξάντα" θυμίζοντας ότι αυτός ο πολιτισμός έχει πολλές πληγές να επουλώσει

Πώς αποκτάς ένα παιδί στην εποχή μας; Πληρώνεις. Παιδιά χωρίς οικογένεια, σε χώρες φτωχές, παιδιά του δρόμου, παιδιά όπως εκείνα που είδαμε στον "Εξάντα" (Alpha, Κυριακή, 3 μ.μ.) να τριγυρνούν στα σοκάκια, στις σκοτεινές γωνιές της Ρουμανίας, ολομόναχα, πιτσιρικάκια με τσιγάρο στο χέρι σαν θεριακλήδες, παιδιά που η ανάγκη και ο κυνισμός της άγριας επιβίωσης οδηγεί στο κρεβάτι σεξουαλικά νοσηρών ενηλίκων που καταφθάνουν από τις πλούσιες και εξελιγμένες χώρες.

Παιδιά-προϊόντα του πιο απάνθρωπου εμπορίου των ημερών μας, το οποίο δεν περιορίζεται μόνο στις φτωχές χώρες του πλανήτη, αλλά κάθε τόσο διαπιστώνουμε ότι αναπτύσσεται δίπλα μας. Στη Λαμία προ ημερών αποκαλύφθηκε η ύπαρξη κυκλώματος που εμπορευόταν βρέφη. Στην Αμερική το εμπόριο του είδους αποτελεί μια πανάκριβη και πανίσχυρη "βιομηχανία", θα πει στον φακό του Γιώργου Αυγερόπουλου στον "Εξάντα" η βαρόνη Έμα Νίκολσον, ερευνήτρια για τις σχέσεις Ρουμανίας - Ε.Ε., γι' αυτό και Αμερικανοί άτεκνοι αναζητούν παιδιά στη Ρουμανία, ενώ ήδη στη χώρα τους υπάρχουν περισσότερα από 500.000 που αναζητούν οικογένεια. Ορισμένοι έχουν τις καλύτερες προθέσεις, πολλοί όμως έχουν στον νου τους το χειρότερο. "Τα παιδιά μπορούν να φέρουν πολλά χρήματα στους ενήλικες, αν τα εκμεταλλευτούν".

Δικηγόροι, δικαστές, διευθυντές μεγάλων ιδρυμάτων πλούτισαν στη Ρουμανία εμπορευόμενοι τα παιδιά. Πιστεύεται ότι τα διέθεσαν σε κυκλώματα παιδικής πορνείας. Ορισμένα τα συγκέντρωσαν οι αρχές σε καταφύγια, σε μικρούς ξενώνες, όπου βρίσκουν φροντίδα. Ωστόσο, μεγάλο μέρος ζει στους υπονόμους και ρουφάει από τις σακούλες μία διαλυτική ουσία, που την αγοράζουν από τα χρωματοπωλεία, ένα είδος ναρκωτικού.

Τις αναλυτικές πληροφορίες για την άγρια ζωή αυτών των παιδιών και για το πώς έχουν παραδοθεί στη νιρβάνα των φτηνών ναρκωτικών τις βρίσκουμε στην ιστοσελίδα του "Εξάντα" (www.alphatv/exantas), γιατί προφανώς η ώρα και η ημέρα προβολής του, μεσημέρι Κυριακής, δεν επιτρέπει τις λεπτομερείς αναφορές στο θέμα. Ακόμη και εκείνα τα πλάνα από τη σύλληψη Βρετανού παιδεραστή εν δράσει είναι ανυπόφορα με τον γυμνό κυνισμό τους. Παιδικά άγουρα κορμάκια πουλιούνται για λίγα κέρματα. Η φρίκη του σύγχρονου πολιτισμού.

Παιδεραστές από τον πολιτισμένο και εύπορο κόσμο ανακαλύπτουν σεξουαλικούς παραδείσους στις χώρες που υποφέρουν. Αλλά και άτεκνοι που σπεύδουν να αγοράσουν παιδιά, όσο καλές προθέσεις κι αν έχουν δεν παύει το παιδί που αποκτούν να έχει τη σφραγίδα του προϊόντος. Το αγόρασαν και μάλιστα αναζητώντας το σε "τιμή ευκαιρίας".

Τραμπαλίζεται αυτός ο πολιτισμός ανάμεσα σε δύο ακραίες συμπεριφορές απέναντι στα παιδιά: από τη μια στις χώρες της ευμάρειας τα αναδεικνύουμε σε μικρούς δυνάστες, στους οποίους οφείλουμε να προσφέρουμε τα πάντα, έρμαια των μπεμπεκίσιων καπρίτσιων τους, ή τα μετατρέπουμε σε ακριβοστολισμένα μαϊμουδάκια των επιτυχημένων γονιών τους και από την άλλη, στις χώρες της φτώχειας, τα θεωρούμε προϊόντα που θα ικανοποιήσουν πλήθος εγωιστικών ή και νοσηρών επιθυμιών των ενηλίκων του πλούσιου κόσμου.

Το αποτέλεσμα είναι πάντως ότι αυτός ο πολιτισμός, παρά τις σπαραξικάρδιες εκδηλώσεις υπέρ των αδικημένων παιδιών, τα σύμφωνα για την προστασία των δικαιωμάτων τους και τις ειδικές οργανώσεις που φροντίζουν για τον σεβασμό στο παιδί, παραμένει ένας πολιτισμός που εκμεταλλεύεται την παιδική ηλικία.

Τα παιδιά παραμένουν η εύκολη λεία είτε νοσηρών συνειδήσεων είτε και πολιτισμένων, που πιστεύουν όμως ακράδαντα ότι τα λιλιπούτεια πλάσματα δεν μπορεί παρά να είναι η συνέχεια του εαυτού τους.

Γιατί σ' αυτόν τον πολιτισμό την πρωτοκαθεδρία την έχουν οι απεριόριστες ορέξεις, η αρχή της ηδονής, η βούληση να κάνουμε το κέφι μας. Στη χώρα όπου ένας καλός μισθός μετά βίας φτάνει τα 200 ευρώ, ανθούν μεγαλοπρεπή καζίνα, όπως αυτό μπροστά από το οποίο περπατάει ο Γιώργος Αυγερόπουλος, βλέπουμε στον "Εξάντα". Πρέπει να αναπτυχθεί η οικονομία. Μετά βλέπουμε. Μετά είναι αργά.