ΔΙΚΤΥΟ

Οι "Στάβλοι"…

Γ.Δ.Κ.Σ.

Αηδία. Είναι η λέξη που εκφράζει απόλυτα ό,τι νιώθω βλέποντας αυτό που λέγεται "τηλεοπτική σειρά" και φέρει τον τίτλο "Οι στάβλοι της Εριέττας Ζαΐμη". Σε μια εποχή που η κατάσταση στους "σωφρονιστικούς χώρους" έχει φτάσει στο απροχώρητο, που στις γυναικείες φυλακές σημειώνονται θάνατοι, μια σειρά που χυδαιολογεί κατά τον αισχρότερο τρόπο με το θέμα "γυναικείες φυλακές" προβάλλεται αυτές τις μέρες από το κανάλι που την επέλεξε, μετά την εβδομαδιαία προβολή των έως τώρα επεισοδίων της, σε επανάληψη καθημερινά για να την "εμπεδώσει" το κοινό. Η φίλη Πόπη Διαμαντάκου έγραψε εμπεριστατωμένα, αλλά για μένα το θέμα δεν εξαντλήθηκε.

…και η κόπρος του Αυγείου

Πέραν του χειρισμού του θέματος, βλέπω μια πανάκριβη σειρά, με δεκάδες ηθοποιούς - μερικούς ηθοποιούς εγνωσμένου ταλάντου και παιδείας - μαζεμένους να τσιρίζουν και να ουρλιάζουν αποκαλώντας ο ένας τον άλλον "μωρή", εκφέροντας διαρκώς χυδαιότητες - "π… σπορε" αποκαλούσε η πρωταγωνίστρια κάποιον από τα άλλα πρόσωπα κι αυτό είναι το λιγότερο - οι οποίες, παρά το άλλοθι του "ρεαλισμού" - "γυναίκες στη φυλακή" - κάνει μπαμ ότι είναι η χυδαιολογία για τη χυδαιολογία, σε ένα σενάριο εντελώς ασήμαντο που "στριφογυρίζει" σαν να κυνηγάει την ουρά του. Και να το συνυπογράφει - πού είσαι νιότη που 'λεγες… - ο Αλέξανδρος Ρήγας, ένας πολύ καλός ηθοποιός, που όταν ξεκίνησε γράφοντας σενάρια για την τηλεόραση - "Η Ελίζα και οι άλλοι", "Ντόλτσε βίτα"… - είχα θαυμάσει το χιούμορ και την ατάκα του και σκεφτόμουν ότι θα πρέπει να τον κερδίσει και η θεατρική κωμωδία… Κι αυτό, το χυδαιότερο και πιο φτηνιάρικο θέαμα σε "φιξιόν" που έχει παρουσιαστεί στην ελληνική τηλεόραση από κτίσεώς της, να συνεχίζει να προβάλλεται σε ώρες υψηλής τηλεθέασης με τα παιδιά να το "απολαμβάνουν" χωρίς ΚΑΝΕΙΣ να αντιδρά, χωρίς ΚΑΝΕΙΣ να μιλάει. Τι άλλο να πω;