Σ. Β. ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ

Προσπαθεί να συλλάβει τον μέλλοντα χρόνο του παρόντος

Π.Κ.

Ο Σ. Β. Σκοπελίτης

Ο Στέλιος Σκοπελίτης δεν βάζει ποτέ τίτλο στις φωτογραφίες του. Όταν θέλει να πει κάτι, το λέει. Στο βιβλίο του "Σημειώσεις ενός Έλληνα φωτογράφου για τη φωτογραφία" έχουμε μια εξομολόγηση εκ βαθέων που τ' αγγίζει όλα: τις πεποιθήσεις και τις αμφιβολίες του για τη φωτογραφία, την τέχνη και τη ζωή.

Το βιβλίο παρουσιάστηκε χθες στο Μουσείο Μπενάκη - που είναι συνεκδότης μαζί με τις Εκδόσεις Άγρα - από τον Άγγελο Δεληβορριά, τον Σταύρο Πετσόπουλο, τον ζωγράφο Χρόνη Μπότσογλου, τη δημοσιογράφο-συγγραφέα Μαρία Καραβία και τον αρχιτέκτονα-ιστορικό της τέχνης Θανάση Μουτσόπουλο. Ο Στέλιος Σκοπελίτης συνόψισε τις αρχές που τον διέπουν σε τρεις λέξεις: στη συνέπεια που έδειξε ο Σωκράτης με τον θάνατό του, στην πίστη που επέδειξε ο Αριστοτέλης δραπετεύοντας για να σώσει τη ζωή του, και στην αποφασιστικότητα του Μεγάλου Αλεξάνδρου μπροστά στο πρόβλημα του Γόρδιου Δεσμού.

"Οι πρώτες φωτογραφίες που τράβηξα ήταν των γονιών μου. Μετέπειτα των φίλων. Είχα μεγάλη ανάγκη να μάθω τον κόσμο και πίστεψα πως θα μπορούσα να το πετύχω με τη φωτογραφική μηχανή", διαβάζουμε στις πρώτες κιόλας σημειώσεις του τρίπτυχου βιβλίου, όπου το ημερολόγιο το διαδέχονται τα αφοριστικά σχόλια και τα δοκιμιακά στοχαστικά κείμενα.

Φωτογραφίζει προσπαθώντας να συλλάβει "τον μέλλοντα χρόνο του παρόντος, το παρελθόν του μέλλοντος" σχολίασε χαρακτηριστικά ο ζωγράφος και φίλος του Χρόνης Μπότσογλου.

Στο στόχαστρο των αφορισμών του Στέλιου Σκοπελίτη, η "τρέχουσα αισθητική", αφού "η αληθινή τέχνη είναι αυτή που μπορεί ν' απαρνιέται την αισθητική όσο κι η φωτογραφία που τρέφεται από την έκπτωση του ανθρώπου. Δεν φωτογράφισα ποτέ τον κουρελή ή τον ψυχασθενή για να συγκινήσω", γράφει. Παρότι έχει αφιερώσει στη φωτογραφία σαράντα τόσα χρόνια από τη ζωή του, πιστεύει ότι "η φωτογραφία είναι διαδικασία, δεν είναι η ζωή".

INFO

Σ. Β. Σκοπελίτης, "Σημειώσεις ενός Έλληνα φωτογράφου για τη φωτογραφία", Εκδόσεις Άγρα - Μουσείο Μπενάκη. Σελ. 200. Τιμή: 13 ευρώ