ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΛΙΝΤΣ Στη "χαμένη λεωφόρο" των μπλουζ

Ήταν απλώς θέμα χρόνου. Να βγει από τον παράξενο και γοητευτικό κόσμο τωνταινιών του και να περάσει στο στούντιο. Και όταν βγήκε ο Ντέιβιντ Λιντς είχε έτοιμο το πρώτο του άλμπουμ. Τα δικά του "βιομηχανικά μπλουζ"

ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΚΟΥΛΗ

Ο σκηνοθέτης του "Μαλχόλαντ Ντράιβ" και του "Στρέιτ Στόρι", της "Ατίθασης Καρδιάς" και του τηλεοπτικού θησαυρού "Ο ύποπτος κόσμος του Twin Peaks" - ο οποίος ποτέ δεν έκρυψε το ενδιαφέρον του για τη μουσική - στα 56 του χρόνια υπογράφει την πρώτη μουσική δουλειά του. Το άλμπουμ του "Blue Bob" κάνει την εμφάνισή του σε χάρτινο κουτί, μια συσκευασία που υπαινίσσεται ολίγον σασπένς και κάτι από το παράδοξο, συνηθισμένα συστατικά από την πραμάτεια του Λιντς έως εδώ. Στα δώδεκα κομμάτια του ακούς μπλουζ και κιθάρες, νοσταλγία και ηλεκτρονικούς ήχους, ένα μυστικό ραντεβού του "Μπλε Βελούδου" με το "Eraserhead", κάπου εκεί έξω στη "Χαμένη Λεωφόρο".

Στον "Γαλάζιο Μπομπ" ο Λιντς δεν είναι μόνος. Μαζί του στη μουσική είναι ο Τζον Νεφ. Έμπειρος μουσικός και συνεργάτης του, ο οποίος στο σάουντρακ του βραβευμένου "Μαλχόλαντ Ντράιβ" κάνει εμφάνιση γεφυρώνοντας τις εμπνεύσεις του Άντζελο Μπανταλαμέντι με κάτι καινούργιο. Η μουσική με "βίντατζ" αξία και ηχώ από το μέλλον.

Το μουσικό σκηνικό είχε, ήδη, στηθεί. Ο Λιντς, εξάλλου, είχε κατά νου το "δωμάτιο των ονείρων" του, ένα στούντιο ηχογράφησης. "Γιατί πάντα", λέει "μαζί παράλληλα με τις ταινίες με ενδιέφερε και η μουσική, οπότε καθόλου δύσκολο δεν ήταν να ξεκινήσουμε να παίζουμε μαζί με τον Τζον Νεφ, έτσι για δική μας ευχαρίστηση". Ο Νεφ είναι η "ψυχή" του γκρουπ και η φωνή και παίζει και μπάσο και κιθάρα και ντραμς. Ο Λιντς γράφει τους στίχους, παίζει κιθάρα και κρουστά. Και με μια φυσική δειλία που τον διακρίνει ξέρει πως έχει μπροστά του να αντιμετωπίσει κάτι από τον μύθο του ροκ σταρ. Δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο.

Και ο Ντέιβιντ Λιντς ανεβαίνει στη σκηνή. Η πρώτη του συναυλία ήταν στο Λος Άντζελες, ενώ πριν από λίγο έπαιξε στο Ολιμπιά του Παρισιού. "Καταλαβαίνω ότι ο κόσμος έρχεται να δει τον σκηνοθέτη που παίζει μουσική, αλλά ελπίζω να καταφέρω να τους κάνω να θέλουν να μείνουν", λέει. "Η ιδέα και μόνο να βγω στη σκηνή με έκανε να τρέμω… Άλλωστε, το "Blue Bob" ήταν καθαρά μια δουλειά στούντιο και δεν είχα καν σκεφτεί την πιθανότητα να το παρουσιάσω ζωντανά στον κόσμο".

Αυτά τα ιδιαίτερα μπλουζ, όμως, αξίζουν να δοκιμαστούν παντού. Ο σκηνοθέτης τα αναλύει: "Είναι μπλουζ της πόλης και της Δύσης, που γεννήθηκαν στην Καλιφόρνια και έχουν σχέση τόσο με το χέβι μέταλ όσο και με την ποπ μουσική της δεκαετίας του '50". Ανάμεσα στους μουσικούς που τον έχουν επηρεάσει ο Λιντς ξεχωρίζει - ποιον άλλο; - τον Έλβις. Τον Τζον Λι Χούκερ, τον Ρόι Όρμπισον, τα ηλεκτρικά μπλουζ του Σικάγο, το ιντάστριαλ ροκ του Τρεντ Ρέζνορ των Nine Inch Nails - τα μουσικά σημάδια του οποίου ακούσαμε στη "Χαμένη Λεωφόρο".

Άγγελοι και εφιάλτες

Ο Ντέιβιντ Λιντς των σινεφίλ αγαπάει τις αντιθέσεις. Δίπλα στα αγγελικά πρόσωπα των ταινιών του εμφανίζεται ένας μυστηριώδης τύπος για ρόλο στους εφιάλτες του καθενός. Δίπλα στην μπαλάντα του "Bad Night", το υποβλητικό "Ι Cannot Do That". Ένα τραγούδι που στέλνει μηνύματα ταξιδιού όπως το "Mountains Falling" δίπλα στο "Marilyn Monroe" από ένα χαμένο αμερικανικό όνειρο και στην πικραμένη ιστορία ενός διαζυγίου που αφηγείται το "Thank You Judge". Και πριν ο Λιντς επιστρέψει στην επόμενη κινηματογραφική του περιπέτεια ή στο δεύτερο άλμπουμ του έχει κάποια ακόμη πράγματα που θα κρατήσουν το κοινό του απασχολημένο: τα κινούμενα σχέδια και τις μικρές ταινίες στο σάιτ του και τα μοναδικά κομμάτια της κεραμικής του τέχνης. Κούπες καφέ διά χειρός Λιντς.

INFO

To "Blue Bob" του Ντέιβιντ Λιντς κυκλοφορεί με την ετικέτα της Solitude. Ίντερνετ: http: //www.davidlynch.com.