Εφημερίδα "Τα Νέα"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Ορίζοντες :: Συνεχής συνέντευξη-πορτρέτο

( αργυρης μπακιρτζης - "έχει ενδιαφέρον η μάχη με το άγνωστο" :: 09-01-2003) 

ΑΡΓΥΡΗΣ ΜΠΑΚΙΡΤΖΗΣ "Έχει ενδιαφέρον η μάχη με το άγνωστο"

Το δρομολόγιο "Από το Πάρκο στη Μυροβόλο" διατηρεί σταθερά τη γοητεία του (κυρίως όσο πλησιάζουμε τα σύνορα της Αττικής). Γι' αυτό και ο Αργύρης Μπακιρτζής, με τους Χειμερινούς Κολυμβητές του, επιστρέφει στην Πλάκα (από αύριο), και με νέα τραγούδια

ΧΑΡΗ ΠΟΝΤΙΔΑ

"Κάποτε, όλοι πριν να παίξουμε πλακώνονταν στο φαγητό κι εγώ κοιτούσα από μακριά, για να μη χαλάσει το στομάχι μου. Από τότε που έμαθα ότι και ο Παβαρότι καθαρίζει δυο μακαρονάδες πριν βγει, είπα για να δούμε, μπορεί να έχει δίκιο τελικά. Τουλάχιστον έτσι έχω και δικαιολογία, αν κάτι δεν πάει καλά", αστειεύεται ο Αργύρης Μπακιρτζής

Το φαινόμενο Χειμερινοί Κολυμβητές είναι από εκείνα που θα τίναζαν στον αέρα τους πυλώνες του δισκογραφικού μάρκετινγκ. Και η περίπτωση Αργύρης Μπακιρτζής είναι μια απόδειξη ότι τραγουδιστής σημαίνει… φως (και όχι απαραίτητα "καλή φωνή" - τουλάχιστον με τον τρόπο που συνηθίζουμε να την ορίζουμε ).

Αξίωμα πρώτον, λοιπόν: Αργύρης Μπακιρτζής (και Χειμερινοί Κολυμβητές) αποτελούν μια πολύ ειδική κατηγορία στο ελληνικό τραγούδι, μια - θα τολμούσαμε να πούμε - σταθερή αξία, αφού ύστερα από τόσα χρόνια επιμονής στο… πλιάτσικο (που σημαίνει σπάνιες εμφανίσεις και πολλών χρόνων απουσία από τη δισκογραφία) μπορούν και γεμίζουν τις αίθουσες όπου εμφανίζονται, δίνοντας, σταθερά, την αίσθηση ότι εξακολουθούν και χαίρονται τις στιγμές του πάλκου όσο σχεδόν την πρώτη ημέρα που τους είδαμε (στις αρχές της δεκαετίας του '80). Ο κύριος Μπακιρτζής, μάλιστα (ψυχή των Χειμερινών Κολυμβητών) έχει καταφέρει αυτό που πολλοί θα όριζαν σαν στόχο ζωής - να αποφύγει δηλαδή τα άγχη της επαγγελματικής ανέλιξης και, αντ' αυτής, να φορτίσει το τραγούδι με τη χαρά της πιο δημιουργικής ("φευγάτης", γοητευτικής) πλευράς της προσωπικότητάς του.

Αυτό είναι κυρίως που "ακούει" ο θεατής. Μια πολύ ιδιαίτερη, αντισυμβατική προσωπικότητα που "παίζει" εκτός συστήματος, διατηρώντας τη γοητεία, τον αυθορμητισμό, την αμεσότητα ενός ανθρώπου που τον αγαπάει η σκηνή.

Επιπλέον είναι και η σχέση που υπάρχει μεταξύ των μελών τού γκρουπ. "Ξέρετε πόσα χρόνια είμαστε μαζί;", λέει. "Ο πρώτος πυρήνας ήταν το 1965. Και με τη μορφή που είναι σήμερα - αν εξαιρέσουμε κάποια πρόσωπα - από το 1980. Γι' αυτό, είναι ανάγκη να βρισκόμαστε πού και πού. Η ζωή δεν μας δίνει διαφορετικά την ευκαιρία… Εκτός από αυτούς που γίναμε νονοί, κουμπάροι κ.λπ.".

Μένει με την οικογένειά του στην Καβάλα. Εκεί είναι η εργασία του. Αρχιτέκτων στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Καβάλας. Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι τον έχουμε δει και στον κινηματογράφο (και θα τον ξαναδούμε, στη νέα ταινία του Σταύρου Τσιώλη) και στο θέατρο.

Όταν σας ρωτούν τι δουλειά κάνετε, τι απαντάτε (τον ρωτώ). Αρχιτέκτων ή μουσικός; "Είμαι αρχιτέκτονας κι αυτό λέω. Σε αυτό έχω πτυχίο. Τώρα, καμιά φορά, μπορεί να πω και μουσικός, ανάλογα με την περίπτωση".

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ, γιατί εξακολουθούν και γεμίζουν τα μαγαζιά που εμφανίζεστε;

"Μη νομίζετε ότι παντού είναι το ίδιο. Στα μικρά μέρη δεν μας ξέρουν κι έτσι μπορεί και να βρεθούμε σε άδειες αίθουσες. Τις προάλλες κάναμε μια μικρή έρευνα αγοράς σε μια κωμόπολη στο Παγγαίο και μου είπαν όλοι "Αργύρη, είχες δίκιο, δεν είναι για να παίξουμε…". Αλλά κι αυτό, ξέρετε, έχει το ενδιαφέρον του, να δώσεις μάχη με το άγνωστο".

Στην Αθήνα, πάντως, δεν έχετε παράπονο. Πέρυσι άκουσα ότι έμειναν κάμποσοι απέξω…

"Μα, η Αθήνα είναι η πόλη που μας κάνει να αντέχουμε στον χρόνο. Μεγάλη αγκαλιά… Τώρα, γιατί εξακολουθεί και γίνεται αυτό, τι να πω… Ένα καλό που έχουμε είναι ότι κάθε ημέρα το πρόγραμμα είναι διαφορετικό. Την προηγούμενη φορά, ας πούμε, υπήρχαν ημέρες που έβλεπα τις ίδιες φάτσες από κάτω κι αισθανόμουν υποχρεωμένος να πω άλλα τραγούδια. Αυτό το στοιχείο του απρόβλεπτου αρέσει στο κοινό - όπως και το ότι συζητάμε, κάνουμε πλάκες, δεν είναι δηλαδή κάτι προγραμματισμένο. Άλλοτε αυτό βγαίνει πολύ καλά, άλλοτε όχι… Υπάρχει βέβαια πάντα μια μικρή μειονότητα που κουράζεται και φεύγει. Και καλά κάνει. Πέρυσι, Σάββατο ήταν, τους λέω "παιδιά, ελεύθερα, μέρα που είναι, μην καταπιέζεστε - ε, και να αραιώνουμε και λιγάκι"…".

Εσείς, αισθάνεστε καμιά φορά ανασφαλής ή όχι καλά προετοιμασμένος για να βγείτε στη σκηνή;

"Επειδή έχω την τύχη να είμαι περιστοιχισμένος από εξαιρετικούς μουσικούς, δεν αισθάνομαι την υποχρέωση να είμαι κι εγώ μουσικός. Προτιμώ να λειτουργώ σαν θεατής περισσότερο".

Τις συναυλίες σας τις προετοιμάζετε; Πρόβες κάνετε;

"Τι πρόβες; Η μία συναυλία είναι πρόβα για την επόμενη. Ξέρετε, όλοι οι μουσικοί είναι πνιγμένοι, δεν έχουν ελεύθερο χρόνο να κάνουμε και πρόβες. Ο Φλώρος Φλωρίδης κάνει τέσσερις δίσκους, ο Σιγανίδης παίζει με τη Σαβίνα (Γιαννάτου), ο Βόμβολος κάπου αλλού… Όταν φτιάχνουμε τον ήχο, λοιπόν, γίνεται και η πρόβα. Αλλά, έπειτα από τόσα χρόνια, δεν υπάρχει περίπτωση να μη βγει κάτι καλό. Ο καθένας ξέρει τις κινήσεις του άλλου, τον ήχο του, το στυλ του".

"Έχουμε υλικό για τρεις δίσκους"!

Έχουμε πολλά χρόνια (γύρω στα πέντε) να δούμε νέα σας δουλειά. Ετοιμάζετε κάτι;"Υπάρχει άφθονο υλικό όχι για έναν, άλλα για τρεις δίσκους. Προτεραιότητα όμωςθα έχουν οι δύο κύκλοι τραγουδιών του κυρίου Μανόλη Παπαζαχαρίου, μια πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά, που αποτελείται από τον κύκλο "Ανατολή" και από τον κύκλο "Βαλκάνια". Κάποια από αυτά τα τραγούδια τα λέμε και στις συναυλίες μας, τα μαθαίνουμε δηλαδή στην πράξη… Φέτος έχω στα σκαριά πολλά… Είναι και η νέα ταινία του Τσιώλη στη μέση… Αλλά, όχι, φέτος έχω υποσχεθεί δίσκο και θα τον κάνω"!

INFO

Στο "Ζοom" (Κυδαθηναίων 39, Πλάκα, τηλ. 210-3225.920), οι Χειμερινοί Κολυμβητές με την παράσταση "Πάρε γυναίκα Πόντια και μηχανάκι σαξ", 9, 10, 11, 12 και 16, 17, 18, 19 Ιανουαρίου.