Ο πλουσιότερος και ο πιο τσιγκούνης!

Ο Μικελάντζελο ήταν ο πλουσιότερος καλλιτέχνης όλων των εποχών, αλλά πολύ τσιγκούνης, απέδειξε οκταετής έρευνα του καθηγητή της Ιστορίας Ραμπ Χάτφιλντ

Όποιος επισκέπτεται τη Φλωρεντία μένει κατάπληκτος από τη δημιουργικότητα του Μιχαήλ Άγγελου. Σε τρούλλους, εκκλησίες, αγάλματα, άφησε την πολύτιμη σφραγίδα του ταλέντου του - μερικά από τα ωραιότερα έργα τέχνης στην ιστορία της ανθρωπότητας. Αυτή είναι η μία πλευρά των πραγμάτων. Η άλλη, δυστυχώς, είναι λιγότερο κολακευτική. Μισή χιλιετία μετά τη δημιουργία του Δαβίδ, έρχονται στο φως στοιχεία που δείχνουν πως ο άνθρωπος που στάθηκε τόσο γενναιόδωρος με τον χρόνο και την δημιουργικότητά του φτιάχνοντας μερικά από τα αριστουργήματα της Αναγέννησης, δεν ήταν και τόσο γενναιόδωρος με τα χρήματα.

Ο Μικελάντζελο ήταν τσιγκούνης! Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει το βιβλίο του καθηγητή της Ιστορίας Ραμπ Χάτφιλντ "The Wealth of Michelangelo" ("Ο πλούτος του Μιχαήλ Άγγελου") που κυκλοφόρησε στην Ιταλία, στα αγγλικά, και αποδεικνύει ότι ο Μιχαήλ Άγγελος πέθανε πάμπλουτος (το 1546) με μια περιουσία αντίστοιχη σημερινών δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος παραπονιόταν για τις στερήσεις του. Τα χρήματα αυτά μάλιστα δεν τα κέρδισε στο τέλος της ζωής του.

Η έρευνα του Χάτφιλντ αποδεικνύει ότι κατά τη διάρκεια του 89χρονου βίου του, ήταν οριακά, μέτρια ή υπερβολικά πλούσιος. "Ήταν ο πλουσιότερος καλλιτέχνης όλων των εποχών", υποστηρίζει. "Οι αμοιβές του ήταν τεράστιες. Φαινόμενο…".

Στα 30 του χρόνια ο Μιχαήλ Άγγελος είχε ήδη την Πιετά και τον Δαβίδ στο… πορτοφόλι του και η φήμη του ήταν τεράστια, όπως και οι αμοιβές του. Παρ' όλα αυτά, ο Χάτφιλντ υποστηρίζει ότι ο καλλιτέχνης συχνά παραπονιόταν στα μέλη της οικογένειάς του για οικονομική στενότητα και αρνιόταν να τα βοηθήσει όταν του το ζητούσαν.

Ο Ιταλός Φρεντ Πλότκιν δε, που δουλεύει αυτή την εποχή το βιβλίο "In the Footsteps of Michelangelo" ("Στα χνάρια του Μικελάντζελο") λέει ότι δεν τον εκπλήσσει η τσιγκουνιά του. "Δεν ξέρουμε πολλά γι' αυτόν και ό,τι τέλος πάντων γνωρίζουμε είναι από τα δικά του γραπτά. Άρα τα πάντα έχουν την απόχρωση της δικής του διάθεσης. Πάντως ο Μιχαήλ Άγγελος ήταν ένας άνθρωπος θλιμμένος", λέει.

Η έρευνα του καθηγητή Ραμπ Χάτφιλντ ξεκίνησε πριν από οκτώ χρόνια με σκοπό να προσδιορίσει χρονικά τα διάφορα τμήματα της ζωγραφικής του στην οροφή της Καπέλα Σιστίνα και "έπεσε" πάνω σε επιστολές του που αναφέρονταν σε καταθέσεις του Μιχαήλ Αγγέλου. "Βρίσκοντας τις τραπεζικές του καταθέσεις, βρίσκαμε και άλλες επιστολές που αποκάλυπταν πράγματα για τη δουλειά του", εξηγεί. Και έτσι προχωρώντας εντόπισαν άλλες, μεγάλες, καταθέσεις. "Όταν είδα τους αριθμούς ξέχασα εντελώς την οροφή της Καπέλα Σιστίνα", λέει ο Χάτφιλντ.

Ο καθηγητής λέει επίσης ότι στο σπίτι όπου πέθανε στη Ρώμη βρέθηκαν ελάχιστα έπιπλα, καθόλου βιβλία, καθόλου κοσμήματα, αλλά υπήρχε ένα μπαούλο γεμάτο χρυσά νομίσματα, "τόσα πολλά, που θα μπορούσε να είχε αγοράσει το Παλάτσο Πίτι".

Δίνει όμως και μια άλλη διάσταση: "Για τους σταρ του ποδοσφαίρου και του κινηματογράφου θεωρείται φυσικό επακόλουθο το πολύ χρήμα. Τους καλλιτέχνες όμως, τους φαντάζεσαι πτωχούς. Αν σου βγουν πλούσιοι, το θεωρείς κλεψιά. Τους θες πεινασμένους…".

10 εκατ. δολάρια για έναν τάφο!

Όταν ο Μιχαήλ Άγγελος δούλευε για τη Λαυρεντιανή Βιβλιοθήκη της Φλωρεντίας είχε μισθό από τον Πάπα Κλήμη Ζ' που ισοδυναμούσε σε σημερινές τιμές με 600.000 δολάρια τον χρόνο, λέει ο Χάτφιλντ. Για τον τάφο του Πάπα Ιουλίου Β' πήρε το αντίστοιχο των 10 εκατομμυρίων δολαρίων και δεν τον ολοκλήρωσε ποτέ! "Δεχόταν δεκαπλάσια δουλειά από αυτήν που άντεχε να παραδώσει και έπαιρνε τεράστιες προκαταβολές", λέει ο Ραμπ Χάτφιλντ.