Εφημερίδα "Μακεδονία"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Ρεπορτάζ :: Ανεπτυγμένη είδηση-λόγος

( "μένουμε με δική μας ευθύνη" :: 11/1/2006 20:02:52) 

"Μένουμε με δική μας ευθύνη"

Ηρακλής Μουρατίδης, ιδιοκτήτης μεζονέτας στον οικισμό "Ρήτορα"

"Η ιστορία με τις καθιζήσεις μπροστά από τα σπίτια μας έχει αρχίσει εδώ και περίπου τρία χρόνια. Απευθυνθήκαμε σε όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες, εκθέτοντας το πρόβλημά μας και αναζητώντας πιεστικά μία λύση, αλλά σε όλο αυτό το διάστημα δεν έγινε απολύτως τίποτε. Η πολεοδομία με έγγραφό της μας έχει ζητήσει να εγκαταλείψουμε τα σπίτια μας. Κανένας όμως δεν μας λέει πού να πάμε ούτε φυσικά και τι θα γίνει με τις περιουσίες που έχουμε ξοδέψει, για να φτιάξουμε τα σπίτια μας, τα οποία σημειωτέον δεν είναι αυθαίρετα, αλλά χτίστηκαν με όλες τις προβλεπόμενες άδειες. Για το δικό μου και το διπλανό σπίτι, που είναι του γιου μου, έχω ξοδέψει πάνω από 1 εκατ. ευρώ. Πήρα δάνειο, το οποίο αποπληρώνω ακόμη. Είναι τραγελαφικό μάλιστα το γεγονός ότι, ενώ κινδυνεύουμε να χάσουμε τα σπίτια μας, η πολεοδομία μάς επέβαλε πρόστιμο για τον υπόγειο χώρο της μεζονέτας. Προσωπικά, αφού έχουμε εξαντλήσει κάθε άλλο μέσο, σκοπεύω να κινηθώ δικαστικά, με την ελπίδα ότι τελικά θα δικαιωθώ. Ιδιαίτερα μετά τον πρόσφατο μεγάλο σεισμό στα Κύθηρα οι φόβοι και οι ανησυχίες μας έχουν επιταθεί".

Τάσος Σιδόπουλος, ενοικιαστής μεζονέτας στον οικισμό "Ρήτορα"

"Από τη θλιβερή ιστορία των καθιζήσεων πλήττονται άμεσα περίπου είκοσι οικογένειες, οι οποίες διαμένουν σε επτά παρακείμενες πολυκατοικίες. Είναι απογοητευτικό το γεγονός ότι οι υπηρεσίες που εμπλέκονται στην υπόθεση ρίχνουν τις ευθύνες η μία στην άλλη. Από τη νομαρχία μάς ζήτησαν να φύγουμε από τα σπίτια και μας είπαν ότι εξακολουθούμε να μένουμε εδώ με δική μας ευθύνη. Εγώ είμαι ενοικιαστής και όχι ιδιοκτήτης, οπότε θεωρητικά μου είναι σχετικά πιο εύκολο να πάρω την απόφαση να μετακομίσω σε κάποιο άλλο σπίτι. Με τους ιδιοκτήτες όμως, οι οποίοι επένδυσαν τόσα πολλά χρήματα για αυτά τα σπίτια, τι θα γίνει; Πραγματικά τους λυπάμαι αυτούς τους ανθρώπους. Η περιοχή έχει γίνει πολύ επικίνδυνη για τα μικρά παιδιά, τα οποία είναι απροστάτευτα, καθώς παίζουν δίπλα στον γκρεμό. Η ιστορία μοιάζει απίστευτη κι όμως είναι αληθινή. Ταλαιπωρούμαστε εδώ και τουλάχιστον δυόμισι χρόνια και κανείς δεν κάνει τίποτε".