Βιβλιογραφία 

Γραμματικές της Νέας Ελληνικής 

 

1. Papaloizos Th. C. 1990. A Grammar of Modern Greek and Workbook. Papaloizos Pubns.

Περιλαμβάνει:

  • A Grammar of Modern Greek and Workbook (ενιαίο βιβλίο)
  • Answers for Grammar of Modern Greek and Workbook
  • Tests for Grammar of Modern Greek and Workbook

Παρατίθεται μεταφρασμένη η παρουσίαση του βιβλίου από το ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο amazon (http://www.amazon.com) (Απρίλιος 2006)

Η συγκεκριμένη γραμματική της νέας ελληνικής με βιβλίο ασκήσεων μπορεί να χρησιμοποιηθεί υποστηρικτικά στο Modern Greek, Part I και II [της σειράς Papaloizos Pubns.] η οποία όμως εστιάζει κυρίως στη γραμματική. Η έκδοση είναι δίγλωσση με ελληνικά στη μια σελίδα και αγγλικά στην απέναντι και περιλαμβάνει μεθοδικές παρουσιάσεις των ουσιαστικών και των κλίσεών τους, των τεσσάρων συζυγιών ρημάτων και των κλίσεών τους, των επιθέτων, των αντωνυμιών, των αριθμητικών κοκ. Καθώς πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν τη γραμματική δύσκολο και βαρετό αντικείμενο, το συγκεκριμένο βιβλίο έχει διαμορφωθεί έτσι ώστε να καταστήσει τη μελέτη της γραμματικής ευχάριστη και ενδιαφέρουσα. Επιπλέον, δεν ακολουθείται μια συγκεκριμένη σειρά επιτρέποντας στον διδάσκοντα/διδασκόμενο να επιλέξει τα κεφάλαια που θα μελετήσει με όποια σειρά επιθυμεί.

2. Adams, Douglas Q. 1987. Essential Modern Greek Grammar. Dover Publications

Παρατίθεται μεταφρασμένη η παρουσίαση του βιβλίου από το ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο amazon (http://www.amazon.com) (Απρίλιος 2006) καθώς και (παλιότερες) κριτικές και σχόλια από αναγνώστες που δημοσιεύονται στον ίδιο δικτυακό τόπο.

Παρουσίαση στο ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο amazon.com

Εξαιρετική γραμματική με βιβλίο ασκήσεων που καθιστά τους μαθητές ικανούς να αναγνωρίζουν, να κατανοούν και να χρησιμοποιούν άμεσα τα βασικά σχήματα της νέας ελληνικής. Υπάρχει πλήρες γλωσσάρι.

Danilo Vilicic (Santiago, Χιλή)

Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι καλό για όποιον έχει κάποια γνώση της γλώσσας και επιθυμεί να μάθει περισσότερα για τις γενικές όψεις της γραμματικής˙ περιλαμβάνει μόνο τους απαραίτητους κανόνες και δεν αποτελεί βαθύτερη γραμματική πραγματεία. Η μόνη μου ένσταση είναι ότι χρησιμοποιεί την παλαιά ορθογραφία (πριν από τη μεταρρύθμιση του '80: τρεις τόνοι, δύο πνεύματα), αλλά αν γνωρίζει κανείς πώς να κάνει τις σωστές αλλαγές (ένας τόνος, η οξεία, όχι τόνοι στις μονοσύλλαβες λέξεις παρά μόνο για λόγους διακριτότητας, όχι πνεύματα) δεν θα έχει κανένα πρόβλημα.

D. P. Birkett (Suffern, NY ΗΠΑ)

Πρόκειται για θαυμάσιο βιβλίο το οποίο όμως δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από έναν αρχάριο. Απευθύνεται σε κάποιον ο οποίος έχει κάποια γνώση της ελληνικής και επιθυμεί να μάθει περισσότερα για τη δομή της γλώσσας. Είναι ευκολότερο να το παρακολουθήσει κάποιος ο οποίος έχει μελετήσει ινδοευρωπαϊκές γλώσσες, όπως λατινικά ή γερμανικά, που έχουν κλίσεις ουσιαστικών και ρημάτων.

3. Τσουδερός, Γ. Ε. 1983. Ιστορική Γραμματική της κοινής νεοελληνικής. Εισαγωγή, φθογγολογικό και λεξιλογικό. Αθήνα: Gutenberg.

Απόσπασμα από το άρθρο του Π. Δ. Πέζαρου, «για μια καινούρια γραμματική της κοινής νεοελληνικής» (Διαβάζω 100 [Αύγουστος 1984])

…Έτσι, μόνο μετά την πλήρη σχεδόν καθιέρωση της δημοτικής, αρχίζουν να διαφαίνονται οι κίνδυνοι κακοποίησης, εκχυδαϊσμού και νόθευσης του γλωσσικού αισθητήριου του λαού μας. Το γλωσσικό πρόβλημα δε φαίνεται να περιορίζεται μόνο στην επικράτηση της δημοτικής έναντι της καθαρεύουσας. Άρα, γλωσσικό ζήτημα εξακολουθεί να υπάρχει, όσο κι αν κάποιοι δε θέλουν να το παραδεχτούν και να αναγνωρίσουν ότι, σε τελευταία ανάλυση, όπως είχε επισημάνει και ο Ψυχάρης, το θέμα είναι καθαρά πολιτικό, χρειάζεται δηλαδή ισχυρή πολιτική βούληση αν θέλουμε πράγματι να σωθεί η νεοελληνική γλώσσα.

Ο Γιάννης Ευθυβ. Τσουδερός, ένας από τους συνεπέστερους δημοτικιστές που έχουμε γνωρίσει μέσα από το σύνολο σχεδόν του πολύπλευρου έργου του, δε φαίνεται να εκπλήσσεται από αυτή την εξέλιξη. Βαθύς γνώστης και άοκνος εργάτης της γλωσσικής επιστήμης, φιλόλογος, εκπαιδευτικός και διδάκτορας γλωσσολογίας, ήταν ίσως η μονάδα στα μεταπολεμικά χρόνια που έριξε το βάρος εξαρχής στην ιστορική διάσταση της γλώσσας, ακολουθώντας πιστά τα βήματα του Φιλήντα και του Ψυχάρη. Από μια τέτοια άλλωστε εξέταση δε μένει καμιά αμφιβολία για την απόλυτη συνέχεια και συνάφεια της σημερινής γλωσσικής μας εξέλιξης από τα ομηρικά ακόμη χρόνια.

…Η ιστορική λοιπόν εξέταση είναι η μέθοδος του συγγραφέα, με βάση την οποία η γλώσσα ανάγεται τελικά σε προσδιοριστικό παράγοντα της εθνικής μας ταυτότητας, και άρα, υπεισέρχεται και η κοινωνική διάσταση, γιατί, κατά τη γνώμη του που συμμεριζόμαστε απόλυτα, «τελικός σκοπός της γλωσσικής έρευνας πρέπει νά 'ναι η παρουσίαση του τρόπου σκέψης και της ψυχοσύνθεσης ενός λαού απ' ταίδια τα δεδομένα της γλώσσας του» (σελ. 18).

  1. Abbott, E. & E. D. Mansfield 1999. A Primer of Greek Grammar. Rev. John Percival & E. D. Masfield. Focus Publishing / R. Pullins & Co.
  2. Goodwin, W. W. [1879] 1963. A Greek Grammar. New York: Macmillan.
  3. Ioannides, I. 1999. A simplified modern Greek grammar in English: with a list of the main parts of 2000 Greek verbs. Πάφος.
  4. Jannaris, A. N. [1897] 1968. An Historical Greek Grammar Chiefly of the Attic Dialect as Written and Spoken from Classical Antiquity. London: MacMillan. Reprint, Hildesheim: Olms, 1987.
  5. Kolliakou, D. 2003. Νominal Constructions in Modern Greek: Implications for the Architecture of Grammar. Center for the Study of Language and Information.
  6. Korinthios, G. 1990. Grammatica della lingua greca moderna. Μιλάνο.
  7. Κυριακίδης, Β. 2003. Χρηστική νεοελληνική γραμματική. Κυριακίδης.
  8. Legrand, É. 1878. Grammaire grecque moderne. Paris: Maisonneuve et Cie Librairies-Éditeurs.
  9. Pontani, F. M. 1968. Grammatica neogreca. I. Fonetica e morfologia. Ρώμη: Edizioni dell'Ateneo.
  10. Pring, J. T. 1950. A Grammar of Modern Greek on a Phonetic Basis. London: University of London Press.
  11. Rix, Η. 1976. Historische Grammatik des Griechischen. Darmstadt: Wissenschaftliche Buchgesellschaft.
  12. Schwyzer, E. 1953. Griechische Grammatik. Vol. 1, Lautlehre. Wortbildung, Flexion. Handbuch der Altertumswissenschaft 2.1.1. Munich: Beck.
  13. Sihler, A. 1995. New Comparative Grammar of Greek and Latin. Oxford & New York: Oxford University Press.
  14. Thumb, A. [1915] 19633. Grammatik der neugriechischen Volkssprache. Berlin: Sammlung Göschen.
  15. Tzermias, P. 1969. Neugriechische Grammatik. Βέρνη & Μόναχο: Franke.
  16. Βερύκιος, Κ. 2003. Η γραμματική της Νεοελληνικής γλώσσας, Αθήνα: Βολονάκη.
  17. Μπρισίμη-Μαράκη, Ε. 2002. Νεοελληνική γραμματική. Αθήνα: Καστανιώτη.
  18. Τζάρτζανος, Α. 19452. Γραμματική της νέας ελληνικής (της απλής καθαρευούσης). Αθήνα: Κακουλίδη.
  19. Χατζηβασιλείου. Συνοπτική Νεοελληνική Γραμματική και Σύνταξη.
Τελευταία Ενημέρωση: 04 Ιούν 2007, 12:46