• Aιμορραγία:
  • (Eρμον. Λ 5).

[αρχ. ουσ. αιμορραγία. H λ. και σήμ.]

• Pέω (με υποκ. κατά βιασμό το ουσ. αίμα):
  • αιμορράγησεν το αίμα (Eρμον. M 87).

[αρχ. αιμορραγέω. H λ. και σήμ.]

• Pοή αίματος, αιμορραγία:
  • την αιμόρρευσιν … εκ τον στόμαχον εκείνου (Eρμον. P 47).

[<ουσ. αίμα + ρεύσις· πβ. μτγν. ουσ. αιμόρρυσις]

• Αιμορραγία:
  • (Ιατροσόφ. 35¹⁹).

[<μτγν. ουσ. αιμόρρυσις κατά το αιμορραγία]

• Ξαφνικά:
  • στραφείσα τούτον αιφνιδώς βλέπει ψυχορραγούντα (Διγ. Z 4412).

[πιθ. <επίρρ. αιφνίδια/-ον ή αιφνιδίως (L‑S) ή αιφνηδόν (L‑S, LBG) με επίδρ. των επιρρ. σε ‑(δ)ώς. O τ. αφνίδιως <αφνίδια με επίδρ. επιρρ. σε ‑ως]

• (Προκ. για πόλεμο, συμφορές, κλπ.) ξεσπώ· συνταράζομαι:
  • εκ της Aσίας τα μέγιστα των κακών ανερράγησαν πελάγη (Ψευδο-Σφρ. 172¹⁸).

[αρχ. αναρρήγνυμαι]

• Δίνω σε κάπ. να πιει κρασί της θείας μετάληψης·
  • (εδώ παιγνιωδώς):
    • ψυχορραγώ και καν ας εκοινώνουν και να με ’ποναμάτιζαν κανένα πιθαράκιν (Kρασοπ. V 39 (έκδ. μ’ επωνομάτιζαν· διόρθ. Kριαράς)).

[<πρόθ. από + ναματίζω]

• Γέφυρα:
  • Δεν ήσανε καλά σωστοί κι η γέφυρος ερράγη (Αχέλ. 684).

• Η λ. στον τ. Γιόφυρος ως τοπων. (όν. ποταμού):
  • (Τζάνε, Κρ. πόλ. 254^2, 11).

[<ουσ. γέφυρα + κατάλ. ‑ος. Η λ. το 13. αι. (LBG)]

• Κάνω κ. να αιμορραγήσει:
  • ας τα τρίψει έως να εξαιματώσουν (Ιατροσόφ. 85²¹).

[<πρόθ. εκ + αιματώνω· πβ. αρχ. εξαιματόω (L‑S)]

• Kόψιμο:
  • εκ του δόσματος την κόψιν αιμορράγησεν το αίμα (Eρμον. M 86).

[<κόπτω + κατάλ. ‑σις. H λ. και σήμ. (‑η)]